Rotterdam bruist van het talent - Club 3voor12 Rotterdam Rotterdam bruist van het talent - Club 3voor12 Rotterdam

Voordat deze optredens beginnen is er de mogelijkheid om te netwerken met zowel muziekmakers als pure fans. De netwerkborrel is een nieuw fenomeen en je merkt dat mensen nog wat onwennig zijn. De gesprekken die ontstaan zijn er niet minder op.

Voor de met psychedelische soul geladen pop van Mutations komen mensen wel op tijd binnendruppelen. De soundcheck zorgt er al voor dat het publiek zich richting het podium verplaatst. Nadat zij even wat improviseren om het geluid goed te krijgen reageert men al enthousiast. Mutations opent de
avond met ‘Don’t Look Down’ en ‘Nazca’, twee ijzersterke en toegankelijke nummers die ook gelijk goed het muzikale talent van de mannen laten zien. Vervolgens is het tijd voor een trip naar 'Paradise Now'. De dromerige teksten en lange muzikale stukken nodigen zeker uit om een eigen paradijs voor te stellen. Het stoere aan Mutations is hoe ze soms zang laten liggen en puur verdwijnen in hun muziek. Vooral deze momenten laten mooi zien hoe erg hun geluid een combinatie is van de verschillende muzieksmaken binnen de band.

Het publiek is duidelijk onder de indruk van deze trippy Mutations. Een bezoeker merkt tijdens het optreden op: ‘Rotterdam bruist van het talent’. Hopelijk kopen ze allemaal de aankomende EP, simpelweg ook 'Mutations' genaamd (zie ook ons interview met Mutations).

Na de pauze om bijvoorbeeld een nieuw biertje te halen en een sigaret te roken betreedt de tweede band van de avond, Jibber Jabber & The Jams, het podium. De band trapt ‘‘Kick it!‘’ hun set open met ‘I’m Gonna Make You Come (Dance With Me).’ De zaal bevindt zich ineens in een andere wereld door de snelle zomerse punkjam met surferrandje. Na twee tracks van de demo uit 2017 speelt de band ‘Liberté Toujours.’ Deze luchtige single is een verwijzing naar hun favoriete sigaretten, inspiratiebron Marc DeMarco en een mooie mantra (zie ook ons interview met Jibber Jabber & The Jams ). Vanavond is de cassetterelease (ja echt, een cassette) van nieuwe EP 'Liberté Toujours'. Zanger Ruben laat ook graag weten dat hij de moeite heeft genomen om een zwaar orgel naar de set te sjouwen, en dat puur voor ‘IDK.’ IDK is een eigenwijs nummer, leuk te horen aan de terugkomende
tempowisseling voor het refrein.

Jibber Jabber & The Jams eindigen hun set explosief met het stonerrockachtige 'The Truth'. De band heeft het duidelijk goed gedaan want aan het eind van de avond is hun eerste lading cassettes uitverkocht.

Kid Harlequin heeft de eer om de avond af te sluiten. Tijdens het opbouwen van hun set is al een opvallende roodverlichtte microfoonstand te zien. Kid Harlequin maakt met hun redelijk klassiek klinkende rock de sfeer in de zaal iets donkerder. Toch is de muziek van Kid Harlequin absoluut niet
ouderwets. In het nummer ‘Itch’ is te horen dat deze band met elektronica om kan gaan. Sinds een tijdje spelen ze dat live (zie ons interview met Julien Graute van Kid Harlequin ). Het gitaargeluid van de band is heerlijk stevig, wat een mooi contrast vormt met de melodieuze zang. De mysterieuze intro van ‘Cry My Heart Out’ belooft veel goeds en dat is exact wat het publiek krijgt. Het refrein is net zo intens als emotioneel, een mooi moment om mee te brullen.

Kid Harlequin is een luide en krachtige afsluiting van deze zeer succesvolle clubavond.