T-99 in Metropool

Langzaam maar zeker steelt de band de harten van het publiek

door: Anne-Marie Kok. ,

Afgelopen zaterdag stond T-99 op het podium in Metropool, als onderdeel van hun Bedlam-tour. De gelijknamige plaat is goed ontvangen, maar komt deze net zo goed tot zijn recht in een liveshow? Zeker! Rootsrock, lekkere Americana, vleugje rock&roll, kortom een lekkere mix van stijlen met een toch heel eigen sound.

De show begon wat voorzichtig. Instrumentaal (met het mooie ‘Straitjacket’) en in zichzelf gekeerd. Er was weinig connectie met het publiek en de mensen moesten zichtbaar wennen aan het geluid van de mannen. Misschien omdat er geen voorprogramma was. Een van de mannen van Giant Tiger Hooch was namelijk tijdens het gladde weer op z’n snufferd gegaan. Optreden in Hengelo zat er niet meer in, in plaats daarvan was het een ritje naar het ziekenhuis.

Het publiek moest dus opgewarmd worden door T-99 zelf. Ze kondigden aan veel van hun nieuwe plaat te gaan spelen, maar er zouden zeker ook songs van hun eerdere releases langs komen. Na de eerste drie nummers werd de sfeer al iets losser en na een half uurtje was iedereen totaal om. Titel van de plaat is Bedlam en net als de titelsong doen veel titels denken aan een verblijf in een psychiatrische inrichting, zoals 'Thorazine', 'Medicine', 'Lunatic Asylum' en 'Madhouse Bungaloo'. Tel daarbij de prachtige outfits op en weirdness is geboren. Al met al oogde het prachtig. Op de achtergrond stond het T-99 logo geprojecteerd, behalve tijdens ‘Motorcycle Years’, daarbij werden mooie beelden op het zwarte doek getoond.

De drie mannen zijn topmuzikanten, zoveel was meteen duidelijk. Mischa den Haring bespeelde zijn gitaren alsof hij ermee vergroeid was, dan weer pingelend, dan weer pulserend, altijd precies goed. Martin de Ruiter was de zingende drummer en de expressieve publieksmagneet. Hij charmeert, zingt en ondertussen slaat hij retestrak de maat. Virtuoos. En dan Donné la Fontaine, hij streelt zijn bas en tovert daar de mooiste tonen en ritmes uit. Oftewel: muzikaal stond het als een huis.

Na een mooie show en twee encores namen de mannen afscheid van het ijskoude, maar intussen flink opgewarmde Hengelo. Zie hieronder ons fotoverslag van een fijne avond topmuziek!