België wordt goed gerepresenteerd: naast Coely uit Antwerpen staat het Belgische Intergalactic Lovers geprogrammeerd in de avond. Perfect gesitueerd op Podium Abbott, gooit de indie rock band er een scala aan verfijnde indie nummers uit.
Fraaie kennismaking met Belgische Intergalactic Lovers
Frontvrouw behekst Podium Abbott
.
De act
Het nummer
Frontdame Lara Chedraoui beweegt zich als een soort nympf over het podium, wiegend met haar heupen terwijl haar zwarte haren als gordijnen om haar gezicht vallen. Tijden Islands gaat het tempo een beetje omhoog, waarbij ze vraagt om bijval van het publiek. Spijtig is het dan ook dat dat niet echt gebeurd, terwijl het nummer zich bijzonder goed leent voor een festival. Live is het puntig, fraai opgebouwd met wat meer nadruk op gitaarpartijen. Goedgekeurd.
Het moment
Chedraoui lijkt volkomen thuis op het podium, wat prettig is om naar te kijken. Als een soort Lykke Li 2.0 dwaalt ze over het podium, lijkt ze het publiek met haar handen te willen beheksen en spreekt ze het publiek bezwerend toe. “En nu, drink!” Wanneer ze de hele tent oproept samen te proosten, gebeurd dat ook daadwerkelijk. Geen hekserij, simpel een goed Belgisch gevoel voor gezelligheid en bier.
Het publiek
Een beetje tam staat men er wel, maar wellicht valt dat ook te wijten aan de relatieve onbekendheid van de band en volle dag voor velen. Aandachtig gekeken wordt er echter wel, wat ook weer predikt voor de aantrekkingskracht van de band. Het is vooral kijken en luisteren, waarbij het vooral vooraan allemaal wat beter lijkt door te komen.
Het oordeel
Een fraaie kennismaking, met deze Belgen. Hun liedjes tonen kwaliteit, de performance is meer dan goed. Het gemak waarmee ze op het podium lijken te staan en spelen is aantrekkelijk, wat vooral op de conto van Chedraoui geschreven kan worden. Nu nog dat Nederlandse publiek.