Tim Vantol, Bevrijdingsfestival Overijssel Sena Talent Stage, 5 mei 2014.

‘If We Go Down, We Will Go Together!’ is eigenlijk de themesong van de band. De tekst is bekend bij het publiek, en als dat niet zo is dan leert men dat tijdens het nummer wel. De tekst wordt tijdens de intro-drumbeat zelfs al gescandeerd door het aanwezige publiek, al dan niet in canon. Het typeert de band ook als muzikanten. Een lied over vriendschap, samen zijn en het helpen van elkander doet het schijnbaar goed op een festival dat in het teken staat van eenheid en vrijheid.

Luid boegeroep klinkt als de vrij korte set zijn einde nadert. De akoestische punkers willen het liefst de hele dag nog spelen maar krijgen daar geen ruimte voor. Zelfs richting Podium Abbott, waar het publiek zich heeft moeten terugtrekken door gebrek aan ruimte, is teleurstelling te horen. Op dat moment beginnen de enkelingen die nog zaten ook in beweging te komen om toch even het laatste momentje mee te pakken.

Moshpits op akoestische muziek. Dat het gewoon kan bewijst het publiek vanmiddag. Halverwege de set begint het publiek zich al te roeren, waarna het bij ‘Nothing’ losbarst en de tekst ook hard wordt meegeschreeuwd. De Sena Talent Stage is duidelijk veel te klein voor Tim en consorten maar dat mag de pret niet drukken. In al het geweld wordt er zelfs een meid op de kop getild en wordt het gebrek aan ruimte pijnlijk duidelijk wanneer zij na tien seconden alweer valt.

Fantastische sfeer, geweldige muziek. De mannen van Tim Vantol zijn opgewekt, spelen strak en verdienen een veel groter podium. De setting is daarbij ook ideaal. In het zonnetje,