DeWolff, Bevrijdingsfestival Overijssel, Podium Abbott, 5 mei 2014.
BFO14: DeWolff
Lange haren en gierende gitaren
DeWolff staat bekend om zijn psychedelische rock. De jongens met de lange haren uit het zuiden van Nederland bespelen niet alledaagse instrumenten en maken daarmee eigenzinnige en unieke nummers.
Het concert:
De act:
De psychedelische bluesrockband DeWolff slaagt erin om met niet alledaagse instrumenten een unieke sound te creëren. Zelf beschrijft de band het als "Psychedelichardgroovin'funkyrock'n'rollin'hotbluesdrivin'hellhoudingsupersweetsix". Niks aan toe te voegen.
Het nummer:
Het eerste nummer dat de band ooit schreef, valt bij iedereen volledig in de smaak. Gold and Seaweed zit ontzettend goed in elkaar, met strakke gitaargeluiden. Bij het horen van de eerste, welbekende riff, vliegen de biertjes meteen de lucht in.
Het moment:
Zanger Pablo van de Poel springt op de Hammond van toetsenist Robin Piso, drummer Luka van de Poel laat een stokje vallen, in het publiek surft iemand over een zee van handen. Tijdens het nummer Don't You Go Up The Sky begint het publiek en de band eindelijk helemaal los te komen.
Het publiek:
Voornamelijk wat oudere mannen met leren jasjes en een sigaret in een mondhoek, en jongere jongens zonder shirt, staan bij Podium Abott om de langharige band te aanschouwen. Miscchien komt het door de warme zon en de lauwe biertjes, maar het publiek is niet echt mee te krijgen. Naarmate het einde van het optreden gaan de heupjes iets losser, maar verder dan de eerste paar rijen komt het niet.
Het oordeel:
DeWolff doet wat we van ze verwachten en waar ze goed in zijn: de lange manen wapperen, de gitaarsolo's gieren en er wordt uitermate fraai werk op de Hammond verricht. Het enige nadeel is het publiek, die kreeg de band niet helemaal mee.