Orgel Vreten laat de Hammond in vol ornaat leven

Virtuoos orgelgevecht op de planken van Hedon

Tekst: Mandy Bezema / foto's: Dani'el van den Berg ,

Afgelopen donderdagavond (6 maart) stond Orgel Vreten in Hedon. Twee Hammondorgels, twee gretige toetsenisten en een flinke lading cynisme. Robin Piso (DeWolff) en Thijs Schrijnemakers (Stereo, Wende Snijders) begrijpen uitermate goed hoe een gedegen orgelgevecht moet.

Voor een enkel moment vraagt de onwetende bezoeker zich af of hij wel de goede deur heeft uitgekozen in Hedon. In de grote zaal staan op de dj booth een aantal 8mm projectors van de ‘Celluloid Gurus’ te draaien, waar op een groot scherm de meest expliciete foute beelden van broeierige Duitse softporno getoond wordt. Een enkeling draait zijn hoofd verlegen weg, de rest van het - vooral 40-plus en mannelijk - publiek kijkt grijnzend naar het scherm. Het geheel wordt vergezeld door oude jazz, wat de sfeer uitermate goed doet. Wellicht is het en beetje een gimmick: origineel en verassend is het wel.

Improvisatie-kunde

Het krukje waarop Robin Piso zit, wiebelt gevaarlijk. Compleet in extase gooit de DeWolff -man zijn blonde haren naar achter, terwijl hij op de toetsen van zijn orgel rost. Geamuseerd bekijkt Thijs Schrijnemakers het gebeuren, terwijl hij ingenieus reageert met zijn oude Hammond op de klanken die Piso produceert. De orgels staan gebutst, beschadigd en met een tikje afgebladderde verf op het podium. Desalniettemin doet dat niets af aan het hemelse geluid dat ze produceren. Het is snel, onnavolgbaar en vooral een muzikaal duel. Bijzonder is om te zien hoe de mannen op elkaar reageren middels geluid. Improvisatie is vereist, en een kunde waarin beide toetsenisten geschoold zijn. De verdeling tussen Piso en Schrijnemakers wordt duidelijk wanneer er voor het eerst gepraat wordt naar het publiek toe. Schrijnemakers -”Ik ga niet zo veel praten, en wat er dan wel komt is vooral een boel meligheid”- is overduidelijk de gangmaker van de avond. In tegenstelling tot Piso, die vooral één lijkt te willen worden met zijn geliefde Hammond orgel.

Toch werkt het. En heel goed, ook. Invloeden van Deep Purple en Jimmy Smith zijn te horen, waarbij alles vakkundig wordt verbouwd met het Hammond geluid. Het eerste gedeelte van de show uit zich in ongekende energie, waarbij het nummer Down & Dirty een hoogtepunt is. De dynamiek tussen de mannen is aanstekelijk, waarbij de cynische en bij vlagen hilarische opmerkingen van Schrijnemakers een welkome aanvulling zijn. Toch duurt het even voordat het publiek echt warm lijkt te lopen voor het duel dat plaatsvindt op het toneel. Pas rond het midden van de show is het enthousiasme vanuit de zaal echt voelbaar. De komst van Arno Bakker - wilde baard, kisten en losjesvallend pak - samen met zijn tuba brengt alles naar een iets hoger niveau. “Ik dacht even wat moois te spelen”, klinkt het jolig wanneer hij alle aandacht opeist. Bakker klimt op de orgels, daagt Piso uit en beschikt over een enorme dosis lef en brutaliteit. Dit is een duel van meesters, waarbij het publiek soms niet weten waar men kijken moet.

Eindstand

Piso en Schrijnemakers worden naast gastoptredens van onder andere Ruud Borgers, die een bijzonder fraaie cover van Limit To Your Love van James Blake laat horen, bijgestaan door een bassist (Jan Teertstra) en en drummer (Wouter Rentema). Deze gedegen ritmesectie voelt als essentieel voor het geluid van Orgel Vreten. Het moet namelijk gezegd worden: continu de aandacht vasthouden van het publiek lukt de twee mannen niet in hun eentje. Daarvoor lijkt de kunst die ze op een absoluut virtuoze manier uitvoeren al te vaak uitgevoerd. Het zijn juist ook de aanvullingen die het duel tussen de twee Hammonds zo interessant maakt.

Echt een winnaar is er dan ook niet, op het einde van het gevecht. Met het zweet op het voorhoofd en zittend op een aan ternauwernood aan de dood ontsnapte kruk, bekijkt Piso de zaal op het eind, terwijl hij gelukkig grijnst. Schrijnemakers zit als een tevreden schooljongen naar zijn band te kijken terwijl de laatste tonen van zijn Hammond weerklinken. De Hammond leeft in vol ornaat, en de hoop dringt zich door de mannen van Orgel Vreten op dat het nog een langdurig en liefdevol leven mag zijn.