De getergde blik van Pieter Holkenborg zou voor zich moeten spreken, maar er is geen sprake van contact. De sussende geluiden uit zijn mond en zijn alsmaar zachter wordende gitaarspel brengen de boodschap ook niet over. De frontman van Automatic Sam kan een viertal luidruchtige concertparasieten niet bij de les brengen, tot zijn zichtbare ergernis. Het is na middennacht. De afsluitende band heeft iets moois in petto, maar de kleine zaal van Metropool is helaas (zoals wel vaker) langzaamaan in een kroeg veranderd achterin. ‘Volgens mij is het weer tijd voor iets hards nu.’

Candybar Planet
De Marshall stacks op het podium zijn al een tijdje warm gedraaid, het terughoudende publiek nog lang niet. Aan Eindhoven rockcity veteranen de taak om de oren te wassen met heerlijke fuzz riffs en strak uitgevoerde lompe stonergrooves. Zanger Richard 'Luke' Plukker heeft er zichtbaar veel zin in vanavond. Met groot enthousiasme probeert hij mensen uit de schaduw naar voren te trekken, dat heeft nauwelijks effect. Gewoon stug verder rocken dan maar. De muziek van de heren zou het heel goed doen onder heftige achtervolgingsscènes in Hollywood producties. De motoren, helikopters en explosies zie je bijna voor je. Gitarist en effectenman Murphy van Oijen bedient zijn wah wah pedaal alsof hij staat te surfen op basgolven met dikke schuimige fuzzkoppen. Na ruim een uur gespeeld te hebben vol met TOOL in de woestijnvibes en Tom Morrelo (ten tijde van het debuut van Audioslave) riffs, laten ze de zaal met suizende oren en sneller kloppende harten achter.

"Hengelo wees eens gastvrij voor je gasten. Kom eens wat naar voren", zegt Holkenborg op lichtelijk geagiteerde toon. In de coulissen kijkt Rudeboy, inmiddels ontdaan van camouflage kledij, tevreden toe. Een groepje achterin de, inmiddels dunner bezaaide, zaal is moeilijker te behagen. Terwijl de set zijn meest kwetsbare punt heeft bereikt, wordt er gek genoeg harder gelachen en worden er irritante opmerkingen gemaakt. Mannen van in de 30 gedragen zich is als kinderen in groep acht. Holkenborg probeert oogcontact te krijgen met de stoere boys, sussende geluiden makend terwijl z’n handen de snaren nog nauwelijks aanraken. De hint komt niet over, tot ergernis van de muziekliefhebbers in de zaal. Automatic Sam gaat het vanavond niet winnen met kwetsbaarheid. Stevig rockend, inmiddels ruim na twaalven, laten ze Metropool nog even flink op z’n grondvesten schudden. Ze sluiten de veelzijdige avond af met de stampers ‘Sweet Machine’ van Sonic Whip en 'Set It Right' van Texino. Deze tour met met de strijdlustige naam verdient een enthousiaster publiek. Hopelijk treffen ze die in andere steden de komende weken.