Het concert:
Indian Askin 21:00 uur  – South Stage

De act:
Een houten knutselwerk siert de linkerhelft van het podium. Het is de zelfgebouwde versterker van de zanger/gitarist van dit Amsterdamse trio. Het is exemplarisch voor de eigenzinnige en eigenwijze act. De bas komt uit een nord synthesizer, die ook verantwoordelijk is voor fijne gekke synth sounds. verder hebben ze wel ‘gewoon’ een drummer. “Het is gitaarmuziek, want dat is wat het is.”, staat er als bio op de site vermeld. Zanger Chino lijkt een kruising tussen Alex Turner en Kurt Cobain. Tussen de nummers door komt er onverstaanbaar gekreun uit zijn mond tijdens het stemmen. We hebben te maken met een prettig geflipte rockband en dat is precies wat deze dag nodig heeft. Harde snelle nummers worden afgewisseld met trager en licht psychedelisch werk. Veel nummers zijn afkomstig van het vorig jaar verschenen ‘112358’.

Het nummer:
Er ontstaat een heuse pit tijdens een nummer waarin herhaaldelijk ‘She’s a Lesbian’ gezongen wordt. Eindelijk komt er wat spanning vrij op het Carillonveld van de Universiteit Twente. De onverschillige houding en de dreigende nummers worden met open armen ontvangen.

Het moment:
Tijd voor een gitaarwissel. Deze valt om bij het wegzetten in zo’n gitaarrek waar veel gitaren in passen. Zanger/gitarist Chino kijkt er beduusd naar en lijkt het eigenlijk wel grappig te vinden. Met de nieuwe gitaar om de nek wordt vol overgave een nieuwe song ingezet. Er mag best iets kapot gaan bij Indian Askin mede daardoor is het één van de meest interessante bands van het festival.

Het publiek:
De alcohol doet verder z’n intrede. Bij meerdere nummers wordt er vrolijk en dronken gepogood. Het is een klein intiem feestje zoals dit voorheen bij Green Fest, één paar honderd meter verderop op de oude locatie, ook het geval was. Dat een groot aantal onbetrapte grassprieten als argeloze bijstanders dit tafereel moeten gadeslaan moet voor lief worden genomen. Het bandpodium boet nou eenmaal in populariteit in. Er zijn mensen genoeg op het terrein, de behoefte aan bipolaire rock & roll is schaars. Gelukkig maken de aanwezigen het dubbel en dwars goed.

Het oordeel:
Chaos is wat deze avond nodig had en Indian Askin heeft het gelukkig meegenomen. Dit zijn de shows die een festival memorabel maken.