Met een grote amicale lach beweegt Anneke van Giersbergen zich van links naar rechts op het podium. Ze maakt kleine gebaartjes naar het publiek om iedereens aanwezigheid een voor een persoonlijk te erkennen. De voormalige frontvrouw van The Gathering heeft zojuist haar leren jack, en daarmee haar schroom, van haar afgegooid en gooit een grote hoeveelheid aanstekelijke energie de zaal in met het nummer 'My Boy'. Het nummer van haar nieuwe album Drive vindt gretig aftrek bij het in beweging komende publiek.
Paceshifters had daar iets meer moeite mee. De jonge honden uit Wijhe knallen er weliswaar meteen hard in met een donderende overheersende drumpartij bij het doven van de lichten, maar de ontvangst is enigszins lauw te noemen. De zaal stroomt ondertussen goed vol, maar iedereen is drukker met hun plekje vinden en het ontdekken van het aanwezige balkon dan met opletten. De muziek van de band is energievol maar ook eentonig te noemen. Met 'Nothing You Can Do' sluiten de vuige rockers hun redelijke set af terwijl iedereen naar voren beweegt in afwachting van Anneke.
Het publiek vanavond is allesbehalve gelijksoortig. De hoge mate van variatie geeft wel weer hoe breed de muziek van Anneke is. Opvallend is het verschil in gemiddelde leeftijd van de mannen en vrouwen. Jonge meisjes trekken vader mee naar voren, terwijl de aanwezige mannen duidelijk genieten van de muziek van Led Zeppelin die door de speakers knalt. Men kijkt naar de backdrop van Anneke op het podium die met een bijna goddelijk lichtblauw licht overgoten is. Hoe toepasselijk dat is blijkt wel wanneer Van Giersbergen op gang komt.
Bij de eerste paar nummers van haar nieuwe album zoals 'You Will Never Change' en de titletrack 'Drive' gaat het bij de Brabantse nog een klein beetje stroef. Het geluid is nog niet helemaal perfect afgesteld, wat goed te horen is bij de wisselwerking tussen haar en de achtergrondzang. Het is niet erg. Ze draait langzaam de microfoon, en zonder dat iemand het doorheeft maakt iedereen ineens onderdeel uit van de band. Geluidsprobleem opgelost. Toch herpakt ze zich formidabel. Vooral bij de ballads, zoals '1000 Miles Away From You' en het prachtige 'My Mother Said', komt haar fantastische stem goed naar voren. De mimiek die ze daarbij gebruikt, gekoppeld aan haar vele oogcontact, trekt iedereen compleet de nummers in.