Tangarine overtuigt op energieke wijze

De huisband van DWDD mag ook gerust de huisband van Metropool worden

Tekst: Jasper van Poelgeest / Foto's: Anne-Marie Kok ,

Hoewel Tangarine al een aantal jaren actief is kwamen ze pas echt in de picture te staan toen kwaliteitslabel Excelsior-Recordings de tweeling in het vizier kreeg met gevolg huisband te zijn in het huidige seizoen van De Wereld Draait Door. Het is dan ook niet vreemd dat Metropool de band boekte en het ook nog eens strak uitverkocht raakte.

De avond wordt geopend door de Enschedese Tim van Doorn, die sinds het uiteenvallen van zijn band Clueless alleen op het muzikale pad is. Met een fraai geïllustreerd debuutalbum onder zijn arm vertelt hij door middel van zijn liedjes de verhalen over de fictieve Clara en Jake. Van Doorn bedankt steevast het publiek, bijna als afsluiting van elk nummer. Een iets langere set, met band hadden zijn liedjes beter gedaan maar daar wordt achter de schermen al hard aan gewerkt.

Een passender intro dan Sinatra’s ‘Tangerine’ had bijna niet gekund. Strak in pak komen de eeneiige tweelingbroers van Tangarine het podium op, gekenmerkt door hun magere verschijning en grote bos krullen. Versterkt door een drietal muzikanten die hun sporen al breed hebben uitgezet. De stemming zit er dan ook gelijk goed in en dat komt grotendeels door de fijne, harmonische zangpartijen van de broers Sander en Arnout Brinks. Dat dit zijn uitwerking heeft op het publiek wat in het uitverkocht Paradijs staat is duidelijk te merken.

Sinds hun maandelijkse optreden als huisband bij De Wereld Draait Door hoef je gelukkig bijna niemand meer uit te leggen wie Tangarine is. De sound is herkenbare folk zoals we die kennen van Simon & Garfunkel waarbij de heren Brinks totaal niet voor deze oude helden onderdoen. De avond kent een fijne afwisseling van uptempo liedjes waarbij toetsenist Matthijs van Duijvenbode (van onder andere Tim Knol en Sky Pilots) zijn toetsen beslist niet hoeft te strelen. Afgewisseld met kleine nummers aan de rand van het podium waarbij één gitaar en twee stemmen voldoen.

Het optreden is erg sterk en kent geen zwakke momenten. Zelfs als het misgaat wanneer één van de broers te vroeg het podium verlaat, lijkt dit bijna ingestudeerd, zo makkelijk draaien ze dit misverstand om in een onbedoeld grapje. Tangarine laat vanavond zien dat ze er zeker toe doen en maakten hun naam en faam als huisband van De Wereld Draait Door waar. Na vanavond kan ook Hengelo niet meer om de ‘meest hardwerkende tweeling van Nederland’ heen.