Als support-act voor de mini-tour staat Kim Janssen vanavond op het podium. De singer-songwriter meldt bescheiden dat het vanavond de allereerste keer is dat hij in Zwolle speelt, net als Mister and Mississippi. Helaas is de waarheid dat dat niet het geval is, maar we vergeven het de bescheiden wereldburger voor deze keer. Wat geen leugen is, is dat hij bloedmooie verstilde liedjes zingt, die ook solo uitstekend naar voren komen. In zijn korte set van om en nabij een half uurtje springt Drift het meest naar voren. Het over het algemeen stille publiek bedankt hem na zijn laatste liedje en dat Kim Janssen één van de meest onderschatte singer-songwriters van Nederland is, heeft hij vanavond weer eens bewezen.
Muisstil Hedon voor Mister and Mississippi
Nieuw materiaal toont beloftevolle toekomst
Na een succesvolle doorbraak vorig jaar en na optredens op showcasefestivals in Engeland, Duitsland en de VS keert Mister and Missisippi dit voorjaar terug in de Nederlandse popzalen voor een zogeheten mini-tour. Na de succesvolle debuutplaat van vorig jaar is het tevens tijd voor nieuw werk, waar vanavond in Hedon van die mogelijkheid gretig gebruik wordt gemaakt.
De mini-tour van Mister and Mississippi is bij uitstek een mogelijkheid om nieuw materiaal uit te proberen en de band pakt de show van vanavond dan ook aan om die nieuwe liedjes naar hartelust uit te proberen in een goed gevuld Hedon. De band opent onwijs sterk met Shape Shifter en Gloom. De nieuwe liedjes laten de groei horen die de band inmiddels heeft doorgemaakt. De basis is nog altijd hetzelfde als voorgaand werk. Een rustig begin wordt gevolgd door een bombastisch einde met bij tijd en wijle een overdonderend diepe onderliggende bas. Het is precies waar het de band dan ook om te doen is, de toehoorders in vervoering brengen. De aandacht van de zaal is vanaf de eerste tonen primair op de band gericht en dat is alleen maar te prijzen voor het publiek.
De band lijkt wat meer het avontuurlijke experiment te hebben opgezocht voor het nieuwe materiaal waarbij het door de set verweven oudere materiaal al bijna als klassiekers aanhoren. Toch verrast de band met een volledig onversterkte versie Nemo Nobody waarbij het publiek in stilte geniet en de band na afloop trakteert op een daverend applaus. Halverwege de set is er andermaal een moment voor wat nieuwe liedjes, Where The Wild Things Grow en het gloednieuwe, twee weken jonge We Only Meet To Part Again. Ook hier klinkt de vertrouwde basis die ruimte geeft voor vernieuwing. Om toch een bekende afsluiting te geven aan de avond eindigt de band met Northern Sky.
De Utrechtse band speelde vanavond van subtiel naar energiek en weer terug en liet horen dat er met de creativiteit niks mis is. Na een daverend succesvolle debuutplaat staat er voor de toekomst een prima tweede plaat aan te komen, afgaande op de voorgestelde nieuwe liedjes van vanavond.