Wat Janne Schra een extra solide indruk geeft vanavond zijn haar getalenteerde musici, met Sietse van Gorkom, Rani Kumar en Camilla van der Kooij op Viool, Jonas Pap op Cello en Jurgen Burdorf op Gitaar. Samen zijn ze in staat om een strijkorkest te vormen. Sowieso waan je je op Italiaanse bodem vanavond. Of het nu een Italiaanse markt is of een bruisende familiebijeenkomst. Alles kan, alles mag.
Als muziek theatraal wordt gebracht bereik je een kalme zaal, dat is iets wat volkomen wenselijk is. Vrijwel iedereen volgt de aanwijzingen op een humoristische wijze op. Bovenal staat zij stevig in haar schoenen en wil ze er een magische avond van maken. Plots voert ze een toneelstukje op… dat haar gitaar het niet doet. "Uhh, wie heeft er een batterijtje? Daar, ja, doet ie het nu? Nee, ohh, de band kan toch ook zonder mij. Jurgen doet jouw gitaar het, even proberen. Jawel." Zodoende bedient ze het rechtergedeelte van de zaal, om later weer naar het midden te verhuizen. Het publiek verroert zich niet en laat Janne Schra in afwachting wat er komen gaat.
Met tussen de nummers door af en toe een leuke anekdote maakt ze de avond vol. Maar dat doet ze ook door eenvoudigweg mensen aan te wijzen die onderdeel zijn van een diner vanavond. "Wie wil Sergio zijn?" En vanavond wordt hij dan ook beschreven in het komende nummer met een humoristische vervorming.