De debuut EP ‘All That Glisters’ klinkt op het eerste gehoor als een ode aan het tweede album van Editors ‘An End Has a Start (2007)’ waarbij de vocalen van Tom Smith voorzien zijn van een tragikomisch sausje. Ook komisch ja: bij de eerste draaibeurten werkt de zang soms op de lachspieren vanwege de ogenschijnlijk overdreven dramatische aanzet en de cocktail van Editors, The Maccabees en opera. Dat is nogal wennen. Muzikaal blijven de referenties vooral hangen bij Editors (daar is die weer), doet de synth je erg aan The Killers ten tijde van ‘Hot Fuzz’ denken en neigt het gitaargeluid vaak naar het vroegere werk van Interpol. Allemaal gemakkelijke vergelijkingen en referenties, die zo verleidelijk zijn. Het zijn juist die hardnekkige associaties die je als luisteraar moet loslaten om deze band echt op waarde te kunnen schatten.
De nummers zitten één voor één strak en doordacht in elkaar. Opener ‘The Lines’ zet meteen de toon en laat direct horen dat deze jongens het serieus menen. Op de tweede track klinkt in het refrein: ‘Lights of the city shining/ In the shadow of your love’. Exemplarisch voor de groots aangezette toon die in de hele EP weerklinkt. De overige teksten lijken ook niet in Zwolle geschreven te zijn, maar bijvoorbeeld in een metropool zoals die ook op de cover te zien is. Productioneel gezien had de mix best wat grootser en breder mogen zijn, aangezien het karakter van de songs constant het grote gebaar ademenen. Voor de rest hebben de jongens van Studio Forte in Zwolle prima werk geleverd.
Door sommige critici werd Aspen Gems al een ruwe diamant genoemd. En dat is helemaal waar. Het heeft ondergetekende zeker vijf luisterbeurten gekost om de (oké ik noem ze nog één keer) Editors invloeden te negeren, daarna ontvouwt zich langzamerhand een hele fijne en relevante band waar Overijssel trots op kan zijn.
Waar de zanglijnen van zanger Jan Marcel in eerste instantie nogal ongemakkelijk binnenkomen, winnen ze tijdens elke luisterbeurt aan waardering en sympathie. Een vrij solide muur van vergelijkingen brokkelt langzaam maar zeker af, als de vier nummers steeds meer op het gevoel inspelen en minder op de ratio. Dan ga je ook horen dat de heren best een eigen geluid hebben gedestilleerd uit hun invloeden (die heus verder reikt dan de vergelijkingen). Met ‘All That Glisters’ stelt Aspen Gems de kritische luisteraar op de proef, maar zal ze daarna net zo gemakkelijk om kunnen krijgen. Een erg verdienstelijk debuut dat schreeuwt om een album waarin de huidige groei wordt doorgezet.