Ondertussen is het een stuk drukker geworden en Glasses & Mustaches hebben er duidelijk zin in. De punkrock band uit Kampen doet soms aan als Blink 182 of Zebrahead.  Ze hebben goed contact met het publiek en zijn op het podium als een vis in het water. Halverwege hun set kijkt de zanger het publiek in: “Zullen we een nieuw nummer doen? We doen een nieuw nummer. (Aan gitarist) Hoe heet dit nummer eigenlijk? … Ja, die eerste. “ Er klinkt gegrinnik uit het publiek.
Ook een cover van Weezer passeert de revue. Leuk voor de nostalgie. Invloed van andere punkrock bands is duidelijk: het komt een paar keer voor dat ik dacht dat er een cover aankwam. Blijkt het na de intro toch een eigen nummer te zijn.

De meeste mensen zijn al weg, wat erg jammer is, want de orgelgeluiden die de toetsenist uit zijn synthesizer perst zijn gaaf. Omdat Birth of Joy al eerder bij Praamstra Live voorproefjes gaf, was het vreemd dat het zo rustig in de zaal was.
Wat stijl betreft doen ze soms aan DeWolff denken. Je kunt merken dat deze jongens goed op elkaar zijn ingespeeld. Drummer is erg goed, wordt me meerdere keren toegeroepen door één van de bardames. Ik deel die mening! Ook klinkt het af en toe alsof ze The Doors proberen na te doen, not that that’s a bad thing.

Quieter and quieter. Om de een of andere reden werd het na de 2e band steeds leger in de zaal. Jammer, jammer, jammer! Birth of Joy was namelijk erg leuk. Samen met Glasses & Mustaches de top twee van de avond. Zeker niets ten nadele van The Levee en The Hot Shoes, maar deze twee sprongen er echt uit. Qua samenwerking, kwaliteit en persoonlijke voorkeur.

Links:

• The Hot Shoes
• Glasses & Mustaches
• The Levee
• Birth of Joy