Vers bloed bij DOP 2012

Negen juweeltjes uit Overijssel

Foto's: Willem Stolk, tekst: Almara Riley ,

Het is erg druk bij de 27e editie van Deventer Open Podium. De ruim 50 acts in de zalen van de Schouwburg en de Leeuwenkuil trekken stromen mensen naar de binnenstad. Het is een ongewoon mooie post-winterse dag op zondag 4 maart; de zon schijnt en de vogeltjes fluiten als 3voor12 Overijssel op bezoek gaat bij het succesvolle concept.

Buiten bij de Schouwburg staan groepjes mensen te kletsen en roken; artiesten en bezoekers gezellig door elkaar heen. Binnen is het een drukte van jewelste en het is een komen en gaan van clusters mensen. Over de zeven zalen verspreid zijn er in totaal 54 acts te zien. Helaas is vier uur lang niet genoeg om alles te zien, dus er moet gekozen worden. De selectie valt op negen bands, bijna allemaal in de pop/rock-hoek van de muziekwereld. Daarmee stopt ook gelijk het hokjes-denken: een grotere diversiteit aan smaken, stijlen en gevoel vindt je niet vaak op één plek op dezelfde dag terug. En dat allemaal uit ons eigen Overijssel!

 

Eggmen heeft duidelijk plezier in het spelen en er is een synergie die je kunt horen en zien. De (eigen) nummers worden goed zuiver gezongen door zangeres Annemiek. Een erg prettig optreden om naar te kijken en het is duidelijk te horen dat de band, bestaand uit Huig, Annemiek, Joren en Joost, al langere tijd aan de weg timmert. Een vrolijke mengelmoes van stijlen, waardoor je steeds opnieuw verrast word.

10 To Go is harde, stevige rock. Er wordt ook hier met veel plezier gespeeld. De zanger is een beetje ziek, maar dat nemen we graag voor lief. De rauwe stem hoort er bij, risico van het vak en gelukkig voor het publiek past het perfect bij het zware geluid van hun muziek. Eind februari stonden ze ook op de speelplaats bij 3FM (3FM Turbulent).

Fibre komt met een, volgens eigen zeggen, akoestische set. Rustig, ingetogen ballads om heerlijk bij weg te dromen achter de koffie. Het is heel anders dan hun andere nummers, waar duidelijk meer pit in zit. Dit zegt natuurlijk niets over het gevoel wat in de muziek zit, mét of zonder gillende gitaren zit het met deze jongens helemaal goed.

Forgotten Members bestaat uit twee jongens met gitaren die fijne, melodieuze rock maken. Wat wil je nog meer? Je hoort de potentie in de muziek zitten; een band waar je gezellig in het café met een biertje voor gaat zitten. Soms kwam het duo nerveus over maar dat zorgde er eigenlijk vooral voor dat ze erg toegankelijk overkwamen.

Local Speed Delivery. Het eerste wat opvalt is het heerlijk volwassen stemgeluid van de nieuwe zangeres, Anne. Hun eerste nummer ‘Get The Fuck Out’ is energiek en springerig. Achteraf gezien misschien niet zo’n hele goede keus vanwege de vele kids die er de hele dag rondlopen, maar wie zijn wij om te betuttelen? Het is een goedgebekt nummer dat in de smaak valt. 'Nuff said. Het volgende ‘Hindsight’ is wat rustiger zodat we kunnen bijkomen van het energieke begin. Als je van lage vrouwenstemmen in je muziek houdt á la Anouk, dan is deze band zeker een aanrader.

Lemoncurd viel op het laatste moment in voor de band Quite Funky. Hun eerste nummer komt als een verrassing; blues met een edge, wat snel van stijl verandert naar swingende rock. Dansend, springend, rondjes draaiend komt het je gehoorgangen binnen en het vergt erg veel geduld en moeite om op mijn stoel te blijven zitten. Binnen één nummer overspoelt Lemoncurd je met minstens vier verschillende subgenres. En dan komen er opeens ook nog reggae invloeden bij kijken. Kwalitatief zijn ze erg sterk en van deze band willen we zeker meer horen! Kom maar op met dat album zeggen we. Erg subjectief, maar voor deze schrijfster is dit pure liefde: in een woord Geweldig.

Queue Jumping speelt no nonsense rock. Snel, ruig, hard, heftig en zonder poespas. Echt een band om het volume bij op standje burenruzie te zetten en gewoon helemaal los te gaan. Queue Jumping is spiksplintergloedjefonkelendnieuw in de Deventerse muziekscene. Het zal opvallen dat dit ook de enige band is zonder website of bandpagina en dat is bewust. Om maar wat met quotes te strooien: “Wij zijn van mening dat als er behoefte is aan een digitale ontmoetingsplaats, dat dit meer een ding is voor onze fans, of zoals wij ze noemen "friends". Een ieder die net als wij houden van echte muziek, gemaakt door echt muzikanten, zal door het volgen van zijn hart ons altijd vinden.”. Welke nieuwbakken fan neemt hierbij het voortouw?

De Nieuwe Stempel klinkt alsof de bandleden elkaar al vanaf kinds af aan kennen, tijdens hun puberteit in totaal verschillende muziekstromingen terecht zijn gekomen en daar volledig lak aan hebben gehad. De jongens van De Nieuwe Stempel gooien rustig rap en rock door elkaar en af en toe komt er ook nog wat anders bij kijken. Hokjes denken lukt ook hier niet, want dan moeten we nieuwe termen gaan verzinnen. Charme hebben ze genoeg en pakken het publiek, jong en oud, rustig in met de afwisselend relaxte en upbeat nummers. Ook mensen die doorgaans niet van rap houden zullen De Nieuwe Stempel zeker kunnen waarderen.

Rocktopussy is oldschool aandoende rock, inclusief een rondvliegende microfoonstandaard en het stemgeluid zoals de bands van de jaren zeventig/tachtig. Af en toe doet het denken aan AC/DC met de hoge uithalen van de zanger. Anderzijds lijken er ook invloeden van bands als Pearl Jam boven te komen drijven. Rocktopussy brengt het goede van vroeger, naar nu.