Het begon allemaal in 2007, maar inmiddels hebben de vijf bandleden al heel wat optredens achter de rug. Toch is er erg toegeleefd naar vanavond. ‟We dachten: we spelen nog één keer de setlist en dan gaan we gewoon rustig een biertje drinken en wat oude nummers spelen”, vertelt Dirk, de bassist van de band.
De puzzelstukjes vallen samen en eindelijk kan Sideditch vol trots zijn nummers delen met de buitenwereld. ‟We hebben hier met spanning en plezier naar toe geleefd. Bovendien gaat de clip goed”. Job, de toetsenist vertelt dat hij helaas niet bij de opname van ‟Berlin” kon zijn, omdat hij de avond van tevoren had gewerkt en ‘thuis kwam als een zombie’. De andere bandleden beamen dat het super gaaf was om te doen. Lachend zeggen ze: ‟Het was vernieuwend, want we hebben het nog nooit eerder gedaan!”. Het nummer ‟Berlin” is tot stand gekomen na een aantal herschrijvingen en veranderingen in de akkoorden. ‟We beginnen altijd met schrijven en hebben dan codenamen voor de nummers. Vaak zijn het hele rare namen. Berlin heette eerst Straßburg, omdat we daar op vakantie waren geweest. Straßburg werd uiteindelijk een ander nummer. Daarna zijn we op naar Berlijn op vakantie geweest en daarom heet het nummer nu Berlin. En het komt ook overeen met de tekst natuurlijk”, legt de band uit.

De bandleden vallen graag op en dat blijkt uit de keuze voor het presenteren van de EP op rood vinyl. ‟We dragen zorg voor ons product. Om nou zoals de rest voor de standaard kleur te kiezen, dat was er voor ons gewoon niet bij”, vertelt de zanger van de band. ‟We hadden echt zoiets van: we maken nu iets moois en willen helemaal tevreden zijn over het eindproduct. Daarom ook een mooie artwork en op vinyl”, aldus een enthousiaste zanger. De rode kleur van de vinyl plaat kwam bij Sideditch op toen één van de bandleden een groene vinyl plaat uit een hoes trok en er bijna van schrok. Toen Sideditch eenmaal begon aan de, zeer professioneel uitziende, artwork van ‟What a waste”, vonden ze de rode kleur goed bij het werk passen. ‟Het is ook een beetje kinky!”, roept één van hen. ‟Vandaag is wel rood, opzich”, zegt een ander.

Het publiek schuifelt dichter naar het podium zodra Sideditch op komt. De jongens stralen kracht uit en hebben er zin in. De spanning wordt opgebouwd met een lang intro. Het plezier spat er vanaf en de intense beleving is voelbaar. Zodra de zanger begint te zingen word je meegenomen in zijn mooie en warme verhaal. Na het eerste nummer juicht en klapt het publiek om de band te ondersteunen bij het ten gehore brengen van het volgende nummer. ‟We gaan er vanavond vaart in houden voor de mensen die nog weg moeten”, zegt de zanger na het eerste nummer.
Direct daarna speelt de band een rustiger intro, maar met een heerlijke opbouw in het nummer. De gitaargeluiden geven een rauw randje aan de muziek, wat erg goed klinkt. Het publiek kan zichtbaar niet stilstaan en beweegt rustig mee op de dromerige, maar strakke klanken. Het slagwerk bouwt het tempo op en de toetsenist zorgt voor een onderscheidend geluid in het nummer. Even zijn er wat problemen met het geluid van de gitaren. Beleefd vraagt de zanger: ‟Mag het geluid van de gitaar omhoog? Dankjewel”, waarmee Sideditch het publiek volledig voor hen gewonnen heeft.
Deze jongens zijn goed in wat ze doen en absoluut festival waardig. Het derde nummer is dan ook perfect voor een dag in de zon, terwijl je geniet van een drankje. De zanger zingt vol overgave en het geluid van het nummer komt vanuit zijn hart. Dat zorgt ervoor dat zijn stem je soms kippenvel bezorgt. Tijdens de show is te zien dat de jongens op elkaar ingespeeld zijn. De onderlinge blikken en het plezier bewijzen dat nogmaals. Het maakt indruk op hoe deze band je meevoert in de wereld die zij, daar op het podium, creëren. De andere nummers klinken volwassen en zijn zeer onderscheidend van andere bands in het genre alternative rockpop, zoals Sideditch wordt omschreven. Deze jongens verdienen het om verder te komen in de wereld van muziek. Als Sideditch zo door gaat, hoeven zij zich daar geen zorgen om te maken. Sideditch omschrijft de EP release show achteraf als: ‘Wat. Een. Avond.’ en bedanken daarmee alle fans die het tot een magische gebeurtenis hebben gemaakt.

Ook singer-songwriter Arthur Adam is geen onbekende bij 3voor12: jaren terug was zijn album "In a Cabin With" Album van de Week. Het album staat al lang niet meer op de luisterpaal, maar op zijn website zijn een aantal clips te bekijken.

De naar eigen zeggen meest veelzijdige singer-songwriter van Nederland schrijft in allerlei genres übermelodieuze, intrigerende liedjes, speelt diverse instrumenten en heeft een stem van elastiek. Ook schrijft hij gedichten en korte verhalen.