Terwijl Mercy Flush bezig is met de soundcheck, zorgen de jongens van de tweede band voor een volle zaal. Of het nou de zenuwen zijn of de populariteit, de jongens van Rusty Ravors kunnen niet stil blijven zitten en loodsen meisje na meisje naar binnen tot ze een aardig kringetje met fans bij elkaar hebben. Mercy Flush laat zich er niet door afleiden en trappen af met een eigen nummer, die vlot gevolgd wordt door een cover van de Foo Fighters. Instrumentaal staan beide nummers als een huis, maar de stem van de zanger kan niet alle noten even zuiver raken. Als ze na deze nummers overgaan naar rustigere muziek van Incubus en Red Hot Chilli Peppers wordt duidelijk waar de kracht van de band ligt. Ze zetten de nummers strak neer, en de stem van de zanger valt ineens op zijn plaats. Als toeschouwer moet je echt even met je ogen knipperen om je ervan te verzekeren dat het niet Anthony Kiedis is die voor je staat. De vierkoppige formatie bestaat sinds 2008 en is toen begonnen als een coverband. Dit deden ze uitermate goed waardoor ze besloten om zelf nummers te gaan schrijven. In het Atak café laten ze een aantal van deze zelfgeschreven nummers horen. De nummers lijken qua stijl op de Red Hot Chilli Peppers, wat een voordeel is voor de zanger. Toch hebben de nummers een heel eigen geluid en vooral de gitarist weet met zijn gitaarsolo’s het publiek binnen no time voor zich te winnen. Als de microfoon overgegeven wordt aan de macho mannen van Rusty Razors, moet je als kijker even omschakelen. Daar waar Mercy Flush gewoon staat te spelen, maakt de tweede band er een heel spektakel van. De zanger begint vanaf de eerste noot met zijn haar te zwiepen, de gitarist trekt zijn vestje uit en de drummer stroopt zijn mouwen op. Vervolgens wordt er veel commentaar geroepen naar de geluidsman, die vervolgens heen en weer blijft lopen naar het podium. Dit moet wat worden. Maar, het wordt inderdaad wat. Zelf beschrijven ze zich als een progressieve blues-rock band en dat klopt wel zo’n beetje. De blues komt vooral veel naar voren en die zetten ze goed neer. De zanger trekt veel aandacht naar zich toe, maar compenseert dit weer met een dijk van een stem. Het is verbazingwekkend wat een mannelijk geluid er geproduceerd kan worden uit zo’n jongenslichaam. De jongens van Rusty Razors spelen sinds 2008 met elkaar in deze formatie en hebben sindsdien naast covers ook een aantal eigen nummers geschreven. Al met al klinken beide bands erg goed... en dan vergeven we ze voor het gemak de sterallures maar.