Midden in het idyllische platteland van Twente ligt een havezathe, een historisch landgoed en boerderij die vandaag het decor zullen zijn voor de singer-songwritersdag. Dat dit een gevarieerd festival zal worden staat van te voren al vast. Zo prijkt op het affiche de Sallanders van Höllenboer (inderdaad, van 'Het Busje Komt Zo') vlakbij Case Mayfield, de veelbelovende singer-songwriter!
Bij binnenkomst van het terrein van de Havezathe is het gelijk aan de diversiteit onder het publiek te merken dat er niet één doelgroep is. Zo zijn er nietsvermoedende dagjesmensen, nieuwsgierigen en ook veel muziekliefhebbers. Erg goed om te merken dat er de sfeer er al gelijk in zit. De eerste band die op het Everloo podium staat is The Casings uit Weerselo. In volledige, maar akoestische bezetting spelen ze een vriendelijke versie van 'Soul Kitchen' van The Doors als ik de gezellig drukke tent binnenkom. De stem van zanger/ toetsenist Stef Veldhuis past uitstekend bij de muziek die zij maken. Onwennig, maar tevens zelfverzekerd kijken gitaristen Bram Schabbink en Rinkie Bartels het publiek in. Erg mooi is het om te merken dat ze goed in de smaak vallen, en terecht!
Een bijzondere ervaring komt al snel in de andere tent waar Henk Lammers, eigenaar van het prachtige kleine podium Paco Plumtrek, net aan zijn set begint. Hij begint met enkele oudere liedjes in het Engels waarna hij overschakelt in het Nederlands. Dit past zichtbaar beter bij deze kunstenaar. Omdat er vier podia zijn, is het nauwelijks te doen om overal bij te zijn. Toch ben ik blij dat ik besluit om terug te gaan naar het Everloo podium waarvan ik geen spijt krijg. Voor het podium, in het gras, staat de Duitse Greta Lensen. Klein van stuk, maar des de groter zijn haar liedjes. Tussen haar nummers door communiceert ze in voorzichtig Nederlands met het schaarse publiek. Haar zelfvertrouwen groeit zichtbaar als ze een nummer in haar moedertaal inzet. Hopelijk horen we hier in Nederland nog meer van haar.
Ik haast me tussendoor naar een podium in de boerderij waar muzikant Pim Kokkeler een mengeling van eigen nummers en covers speelt. Dat die covers eigenlijk ter opvulling zijn, laat hij ook blijken voor hij 'Wonderwall' van Oasis inzet. Zijn eigen nummers hebben potentie, maar zullen nog wel moeten groeien. Als hij dit wil, zal dit zeker goed komen.
Een bijna volle tent is er voor Thozes. Op het randje van het podium begint boegbeeld Thomas Meeuwis met wat schattige liedjes, die hem verre van moeite kosten. Gelukkig is hijzelf van mening dat 'het nu wel genoeg is met die zoetsappige meuk' en vraagt drummer Tim Beudel op de cajon plaats te nemen. De kracht van het optreden en het plezier die beide heren hiermee hebben stijgt hoor- en zichtbaar. Vooral 'Now Is Not That Time' is zo'n nummer wat blijft hangen. Dit smaakt naar meer.
Helaas komt dan toch het nieuws tot de organisatie dat Case Mayfield door omstandigheden niet komt. Een schrale troost is dat hij twittert dat hij zijn afwezigheid goed komt maken met het publiek en hier houden wij hem graag aan. Dan maar blijven hangen in de leukste tent van de dag, waar ik me al aardig thuis voel. Hier staat Kevin Stunnenberg van Birth of Joy in gezelschap van een violiste, die haar mannetje zeker staat. Ze trakteren het publiek op mooie popliedjes die voor een zeer breed publiek toegankelijk zijn.
Heel vermakelijk zijn de erg gevarieerde liedjes van The Kings Of Oblivion. Frontman Rik Kaez, de troubadour die niet meer zonder zijn vrienden van The Kings op schijnt te treden, weet als geen ander in te spelen op het publiek. Het is erg goed te merken dat deze band steeds sterker wordt. Prachtig hoe drummer Adri Karsenberg onwijs van het spelen geniet, de twinkeling in z'n ogen is tot achter in de tent zichtbaar en samen met de andere muzikanten van The Kings maakt dit het plaatje meer dan compleet.
Inmiddels heeft de warmte van de zon plaatsgemaakt voor die van het gezellige kampvuur waar publiek en muzikanten gezamenlijk een praatje en een drankje doen. Een 'backstage' kent dit festival dan ook niet, en dat is maar goed ook, nergens voor nodig.
Iemand die eigenlijk niet mag ontbreken op dit festival is muzikant, cabaretier, entertainer, maar vooral Twentenaar André Manuel. Hij weet een bomvolle, voormalige boerderij, als geen ander voor zich te winnen. Fantastisch hoe ad rem zijn humor en interactie met het publiek is. Manuel zingt, Manuel zegt, Manuel preekt... een doodse stilte en hard gelach tijdens 'Fratsen' klassieker 'Drinkebroer'. Opvallend is dat het jongste publiek zijn oudste nummers uit volle borst en vol passie meezingen. Een 'inkoppertje' voor André Manuel om de fantastische meezinger 'In ons dorp' in te zetten. Erg mooi... nee, prachtig!
Als laatste op deze memorabele dag loop ik één van de twee tenten nog even binnen. Een handvol geboeide mensen is zichtbaar onder de indruk. Op het kleine podium staat Milouisyourmusic, ofwel Milou Pasveer. De combinatie van haar gitaarspel en stem komt diep binnen en ik ben Manuel al helemaal vergeten. Ze staat niet alleen voor haar liedjes, maar ook met interactie met haar publiek is erg sterk. Een tamboerijn gaat door het publiek zodat ze mee kunnen spelen en zo deel uit maken van haar muziek. Ze sluit af met 'Go' en hierna is het tijd om te gaan. Deze dag smaakt naar meer, een fantastisch begin van het festivalseizoen!