Drie bands, geselecteerd door 3fm als ‘Serious Talent’, speelden zaterdagavond in Metropool vooral erg commerciële muziek. Het was hip, het was vlot en toegankelijk. Meerdere door het radiostation veelvuldig gedraaide nummers kwamen voorbij, gespeeld door The Hype, Chef'Special en The Handsome Poets.
The Hype, super poppy, hyped ons op voor de zomer. De band brengt luchtige, vlotte en vooral toegankelijke nummers. Ze brengen weinig verrassends, maar het is wel lekker om naar te luisteren. Een paar knappe koppen die vrolijke deuntjes spelen. De nummers waarin de akoestische gitaar wordt gebruikt klinken het lekkerst, omdat hier het frisse lentegevoel het meest bij opkomt. Veel losse songs die weinig aan elkaar toevoegen. Vooral geschikt op een zonnige dag op een groen grasveldje, wanneer het niet uitmaakt of de muziek niet vernieuwend of origineel is. Of de band een hype wordt of een blijvertje is, valt te betwijfelen.
Specialer is Chef'Special, een gerecht samengesteld uit verassende ingrediënten. Een beetje reggae, een snufje poprock met een sausje van hiphop erover. Het best te omschrijven als interessant. De reggae ritmes zijn lekker om op mee te deinen en de band weet het jonge publiek enthousiast te maken. Mensen zingen en dansen mee. Regelmatig duikt de zanger(rapper) het publiek in, en de kloof tussen band en publiek weten ze dan ook klein te maken. De breed glimlachende drummer brengt een prominent drumgeluid in en ook gitaarsolo’s ontbreken er niet. Soms is het geheel wel erg druk, wat meer rust in de keuken zou fijn zijn.
Minder interessant zijn The Handsome Poets. Bij opkomst maakt de band een arrogante indruk die ze niet waar kunnen maken, want de zang is ronduit vals. Een stelletje stijve harken die ingestudeerde bewegingen maken om leuk over te komen. Helaas lijkt het vooral erg nep. Al bij het tweede nummer wordt gevraagd om zangsalvo’s van het publiek, waar het matig enthousiast op reageert. Wanneer de band het drumstel uit elkaar sloopt en mee neemt de zaal in, brokkelt de opgebouwde muur langzaam af. De band komt wat meer los. Dat de aandoenlijk ogende zanger kan zingen, bewijst hij wanneer hij op de bar klimt en zonder microfoon de zaal stil krijgt met zijn, blijkbaar toch wel, mooie stemgeluid. Het voordeel aan een slecht begin is dat het alleen maar beter kan want de rest van de set gaat steeds beter. Het tegelijkertijd bewegen en zingen van de drukke nummers gaat ze nog niet goed af, vooral de rustigere nummers klinken goed. Het geheel is erg gemaakt, ze moeten gewoon los gaan en niet van te voren bedenken wat ‘leuk’ is.