Vooral To The Test en Nasty lieten goed zien dat ze als voorprogramma het publiek lekker konden maken voor de hoofdact. De jonge maar ervaren lokale formatie van To The Test opende de avond alsof ze zelf bovenaan het affiche stonden. Heerlijk ritmisch gitaargeweld, vergezeld door de perfect passende vocals van de frontman. Keer op keer laten deze mannen zien dat de hardcore scene in het oosten des lands flink en kwalitatief goed aanwezig is.
Van het tweede voorprogramma van de avond, Lies!, mag gesteld worden dat ze achterbleven bij het niveau van de andere bands. Ze waren zeker niet verkeerd, maar op tijden klonken de nummers ongeïnspireerd en weinig vernieuwend. Toch jammer, want de frontman vroeg meerdere malen aan het publiek om wat naar voren te komen en los te gaan. Helaas was het publiek nog net niet warm genoeg, of overdonderd door To The Test om zich compleet te laten gaan. Toch brachten ze met hun korte, krachtige nummers een ode aan de herkenbare stijl van Terror en All Out War.
Gelukkig maakte Nasty erg veel goed. In het oog sprong de frontman van deze formatie, die met zijn merkwaardige, maar zeker niet verkeerde 'dans' moves een extra tintje aan het optreden gaf. Sterke, stevige hardcore door gasten die al flinke ervaring hebben. Geef deze Duits-Belgische band nog een paar maanden en ze staan als headliner op menig poppodium of festival. Erg lekkere opwarmer voor Hatebreed.
Waar de kwaliteiten van het voorprogramma af en toe ver te zoeken was, liet Hatebreed bij opkomst er geen twijfel over bestaan dat deze formatie groot en ervaren is. De ietwat riskante keuze voor de eerste vier nummers, allen van het nieuwe album, betaalde uit. De zaal genoot aanzienlijk bij het horen van dit nieuwe materiaal en ging helemaal er in mee. Zanger Jamie Jasta liet zijn waardering blijken voor de massaal toegestroomde bezoekers en bedankte hen voor hun support en liefde voor de band. Meteen knalde de frontman een nieuw nummer erin, een ode aan de fans, en opnieuw werd er meegezongen en geschreeuwd door het steeds enthousiaster wordende publiek. De sfeer zat er al vanaf het begin goed in, waardoor de complete voorste helft van de zaal een grote kolkende massa was van vliegende, moshende, circlepit bouwende uitzinnige mensen. Het enthousiasme van het publiek had zijn weerslag op Jamie Jasta, hetgeen een uitstekende show opleverde. Lomp, hard en ruig kenmerkte de avond. Technisch gezien was Hatebreed heer en meester, maar To The Test mag zeker niet vergeten worden. Ook Nasty liet, zeker dankzij de frontman, zien hoe een menigte vermaakt dient te worden.
Ter afsluiting een pluspunt voor de uitermate goede kwaliteit van het geluid in de Metropool. Iets dat ze steevast in orde hebben aldaar. Hulde.