De Staat begint allemaal in 2009 wanneer ze hun debuutalbum ‘Wait for Evolution’ uitbrengen. Dit album wordt dat jaar door verschillende media uitgeroepen tot beste album van het jaar en wint daarnaast de 3VOOR12 Award Beste Album. Als kers op de taart, vergezelde ze de Belgische band dEUS met hun tour door Engeland en speelde ze op Pinkpop, Lowlands en het Sziget-festival in Hongarije. Begin 2011 brachten ze hun tweede album ‘Machinery’ uit, waaruit de clubtour door Nederland en Duitsland volgde.
Onder bijna hoogzomerse tempraturen komen de bezoekers van Hedon in T-shirts, korte broeken en slippers aan. Dat de tempratuur in een uitverkocht Hedon al snel nog hoger oploopt, maakt voor velen weinig uit. Bezweet en kleverig kijkt het publiek naar het veelbelovende decor. De mysterie is gewekt, want er staat een groot voorwerp op het podium met een zwart doek eroverheen.
Voordat het voorwerp onthuld wordt, komen eerst nog de twee mannen van deband Death Letters de tempratuur in Hedon verhogen. Met hun strakke en dynamische show valt Hedon als een blok voor hen. Drummer Victor Brandt en zanger/gitarist Jordi ‘Duende’ Ariza Lora vlammen van het podium. Vooral Duende valt op. Alsof hij een waas voor zijn ogen heeft zingt, schreeuwt en bespeelt hij de gitaar. Zweetspetters vliegen in het rond wanneer hij met zijn halflange haar schudt. De Death Letters laten een verhit en enthousiast publiek achter. Iedereen is klaar voor De Staat.
Ongeveer een half uurtje na het optreden van de Death Letters dimt eindelijk het licht in Hedon en wordt het zwarte doek van het immense voorwerp op het podium afgetrokken. Er blijkt een grote machine onder te zitten. Een machine die identiek is aan die op de voorkant van het album ‘Machinery’ te zien is. Een groot fabrieksuitziend object met aan de linkerkant twee hamers, bovenop twee grote blokken die op en neer gehaald kunnen worden, aan de rechterkant een soort hefboom met kettingen eraan en in het midden een groot wiel. Hoe krijgen ze dit ding ieder optreden mee? Hoeveel bussen zijn er wel niet nodig om deze machine te vervoeren? Opeens komt de machine in beweging en worden de grote blokken bovenop de machine opgeheven om vervolgens met een harde klap weer te landen. De harde klappen van de neerkomende blokken worden eentonig. Iedereen kijkt ademloos naar de machine en vraagt zich af welk onderdeel er vervolgens in werking wordt gezet. Maar dan gaan de gordijnen achter het podium open en komen de mannen van De Staat. Leadzanger en gitarist Torre Florim begroet het publiek met: ‘Zwolle!’ en ze beginnen te spelen.
Er wordt geopend met het nummer ‘Ah I See’ van het hun nieuwe album. Speciaal voor de gelegenheid heeft de toetsenist een autostuur meegenomen om de claxon, die in het nummer voorkomt, te laten klinken. Er wordt vrolijk meegedanst en meegezongen. De stemming zit er goed in. De show gaat door met de nummers ‘Serial Killer’ en ‘Sleep Tight’ die door iedereen wordt meegezongen. Vele bekende en onbekende nummers passeren de revue; een mix van nummers van het debuutalbum en het nieuwe album. Dan is het tijd voor een hitje, die tegelijkertijd als metafoor voor de toestand in Hedon kan fungeren. ‘Sweatshop’ wordt spetterend uitgevoerd door de mannen van De Staat en alsof er nog niet genoeg is gezweet springt, danst en zingt iedereen mee.
Het ene spetterende nummer na het andere nummer zweept het publiek op. Dan volgt het nummer ‘Roosterman’ van het nieuwe album. Direct daarna stapt de drummer achter zijn drumstel weg en loopt naar de machine die na de intro van het optreden niet meer heeft bewogen. De drummer draait wat aan de wieltjes en de machine begint te werken. De betonnen blokken creëren met hun val en klap het ritme van de bas. De ijzeren kettingen aan de zijkant bewegen ook en vormen een eigenzinnig geluid die perfect past in de muziek die de bandleden maken. Vervolgens begint het wiel ook te draaien en de hamers aan de linkerkant van de machine vormen nu ook een beat. De machinegeluiden, de instrumentale klanken en de zang van Torre Florim vormen een fantastisch geheel. Het publiek kijkt en luistert met open mond. Niemand heeft ooit zoiets gezien.
Tijdens het laatst nummer wordt er hevig bewogen door het publiek. Iedereen wil nog meer zien en horen van deze geweldige band met een zo’n unieke sound. Maar dan loopt het nummer toch echt tot zijn eind en is het optreden afgelopen. De Staat neemt afscheid van Zwolle en ze verlaten het podium. Moe, bezweet, maar voldaan verlaat het publiek Hedon.