Als er iets is om ieder jaar naar uit te kijken, dan is het wel de Popronde. De Popronde doet verschillende steden aan en biedt talentvolle bands de mogelijkheid buiten de eigen regio te spelen.
25 september 2010 vond de Popronde voor het vierde jaar op rij plaats in Deventer, en hoe: Little Things That Kill, Audiofeel, I Am Oak en Deadbeat Passenger, ik had er bij voorbaat al zin in.
De zanger van Little Things That Kill (LTTK) verontschuldigt zich voor het feit dat hij wat hees is door een verkoudheid. Als hij het niet gezegd had, was het niemand opgevallen. De stem van Chris Martin (Coldplay) doet zijn intrede. Het nummer 'Secrets' laat je wegzweven, veertig man publiek in Café De Heks genieten in stilte. Dat kan ook niet anders, want het geluid staat erg hard. Nu ik daar zo sta te luisteren vraag ik me af waarom ik ze niet eerder ontdekt heb. Deze ‘jonge meisjes band' gaat het ver schoppen als ze de juiste mensen ontmoeten. Ik ben in ieder geval 'umme', zoals een goede vriendin van me altijd zegt als ze een goede band voor het eerst hoort.
Wie in Het Burgerweeshuis bij I Am Oak terecht komt, wordt geraakt door de symfonie van de driekoppige band. Aangezien ik net van LTTK kom, moet ik even buiten een sigaret roken eer ik eraan kan wennen, maar daarna gaat er een deur voor me open. Gewapend met een orgel, tom tom, hi-hat, gitaar en een stem die iedereen stil zou moeten krijgen, zingen ze ingetogen liedjes waarbij je een speld zou moeten kunnen horen vallen. Zou moeten kunnen, want het publiek is lichtelijk rumoerig. De band trekt zich er terecht niets van aan en buigt na elk nummer voor haar alles behalve rustige publiek. Uiteindelijk lukt het hen het café stil te krijgen en iedereen geniet van de popliedjes die geschreven zijn zoals popliedjes ooit bedoeld zijn. Of het je ding is of niet, ze doen het goed. Het publiek in Het Burgerweeshuis vond het in ieder geval mooi.
De fotograaf en ik haasten ons terug naar Café De Heks, waar Audiofeel inmiddels al is begonnen met spelen. Het geluid staat weer erg hard en de stem van de zanger met hoog britpop gehalte horen we dan ook al ruim voordat we in het café aankomen. De muziek is up-tempo en lijkt in eerste instantie niet te boeien, totdat uw schrijver wat langer luistert en gegrepen wordt door de zwetende zanger met zijn unieke stem. Het orgel maakt het geheel af. Dan gaat het even mis: de basversterker valt uit. Gelukkig is LTTK er nog en zij lenen hun basversterker aan Audiofeel. Helaas lost dit het probleem niet helemaal op; af en toe valt de bas nog steeds uit, zodat je je waant in een slecht opgenomen EP. Voor degene die daar doorheen luistert: Audiofeel is gewoon goed, alles wat ze doen klopt. Misschien is het een beetje te smooth, maar dat geeft niet, vermakelijk is het wel.
Vlak voor de afterparty in De Elegast krijg je Deadbeat Passenger om je oren.Of je nu wil of niet, je oren gaan eraan. De drummende chick roffelt alsof haar leven er vanaf hangt en de zanger zorgt dat je blijft luisteren. De Eddie Vedder look-a-like zingt bij ieder nummer zijn stem bijna stuk, de oude Bloody Honkies zijn ein-de-lijk terug. Deze stoere rockband maakt er op het podium van 1 bij 3 meter een show van die zijn weerga niet kent. Mocht je een cd van ze kopen, draai hem niet in de auto, scheelt je enorm veel boetes.
Deze editie van de Popronde in Deventer tilde alles in vergelijking met vorig jaar naar een hoger niveau. De bands zijn niet meer van het ouwe jongens krentenbrood, maar goede, stoere, goed georganiseerde bands. Ook het tijdschema zat goed in elkaar, als je een beetje snel was zou je alle bands voor de helft kunnen zien. De organisatie in Deventer heeft er goed over nagedacht.
Wel was er weinig ruimte voor jonge bands, terwijl dit dé gelegenheid is om je te laten zien. Bij de artiesten is er energie genoeg, maar de jonge honden lijken verdwenen en dat vind ik toch wel jammer.