Lekker laidback is het motto van de avond. Puur genieten van muziek, elkaar en drie heren die met de juiste professionele attitude het publiek weet te trekken. Uitverkocht of niet. Zelfs op een miezerige maandagavond staat het er vol met welgemutste en gezellige dertig plussers die niet kunnen wachten om de sensatie uit New York te mogen aanschouwen.
Natuurlijk heeft een band met kaliber een voorprogramma en dus ook de Fun Loving Criminals. De vijfmans formatie uit Bristol getiteld The Chemists trappen klokslag kwart voor negen af. Opvallend is dat ze een totale andere sound hebben dan wat je zou verwachten van een Fun Loving Criminals voorprogramma. Het genre van The Chemists ligt ergens tussen emo en grunge afgemixed met een vleugje indie en metal. Helaas weet de band het publiek niet echt te boeien. Hier en daar hoor ik een aantal dames vragen of de zanger niet die gast van de band Train is. Precies een half uur proberen deze vijf, niet bijster originele en chagrijnige, heren het publiek enthousiast te maken met hun slap aftreksel van Editors en Foo Fighters geluid. Mission failed ! Pas nadat de heren weer zijn vertrokken begint de menigte zich klaar te stomen voor de New Yorkse explosie van de Fun Loving Criminals.
Meermaals hoor ik de term Scoobie Snacks vallen en bij het inzetten van Frank Sinatra's New York New York weet het publiek dat de drie strak geklede heren van de Fun Loving Criminals spoedig het podium zullen betreden. De goed gevulde grote zaal van Metropool wordt in de tussentijd muzikaal overladen met Italiaans Amerikaanse klanken ter ere van de Fun Loving Criminal roots.
Pulp Fiction op zijn best! Langzaam worstelt de menigte zich naar voren en met het dempen van de lichten worden mijn oren lichtelijk verdoofd door een driftig gegil van een aantal zeer opgewonden Fun Loving Criminals fans. Je moet ervan houden zou een nuchtere tukker zeggen, maar zelfs die tukker wordt meegevoerd in de extase van FLC. Al bij het inzetten van het eerste welbekende "Mind On The money" wordt het publiek lichtelijk enthousiast gemaakt voor wat er nog gaat komen. Met humor en in het bijzonder zelfspot en een onderliggende aanklacht op het anti-rook beleid stelt de band zich voor aan het publiek. De provocatie tot het gebruik van marihuana spreekt voor zich als de frontman Huey Morgan zich uit over een omhoog gehouden zakje wiet van een van de bezoekers. " If ya have it, you gotta smoke it ", maar helaas mag hij het publiekelijk niet gebruiken. "Backstage is een ander geval" knipoogt hij geamuseerd naar het publiek. Bij het inzetten van het tweede nummer getiteld "Sucking My D " vraagt hij op zeer ludieke manier of de enige jonge bezoeker zijn oortjes wil dichthouden in verband met de expliciete tekst van het nummer. Hij is begaan met kinderen en voelt zich af en toe zogenaamd erg onbeholpen over de inhoud van zijn songteksten. De manier waarop hij het publiek inpakt is zo gelikt dat menig politici zich zou kunnen vergapen aan de overtuigingskracht van deze heer en meester.
De Fun Loving Criminals op zijn best. Drie mannen die muzikaal niet onderdoen voor een twaalfmans formatie. Samples aangestuurd door de man achter het keyboard ofwel Brian Leiser vormen de basis van de band. Daarnaast spelen de drummer, Frank Benbini en Brian meerdere instrumenten waardoor er een mengelmoes van genres perfect tot uiting kunnen worden gebracht. Van old school hiphop, rock, funk naar latin en reggae. Alles kan en alles mag bij de Fun Loving Criminals. Muziek tot in de puntjes verzorgd met een voorliefde voor Barry White en de oude soul van de jaren '70. Hit na hit wordt gespeeld en zelfs vanaf het balkon wordt er stevig mee gedanst en gezongen. Huey Morgan bedankt zich meermaals en je kan zien dat hij geniet van het enthousiaste Hengelose publiek. "Geloof het of niet. Zolang de mensen zich vermaken, vermaken wij ons ook ", roept hij het publiek toe en hij heeft gelijk. Zonder publiek en fans red je het niet als muzikant en deze heren van de Fun Loving Criminals zijn niet alleen muzikanten, maar ook nog eens rasechte entertainers. Bij het inzetten van het meest bekende Fun Loving Criminals nummer "Scooby Snacks" raakt het publiek letterlijk buiten zinnen. Er wordt loeihard meegezongen en gesprongen en je ziet de heren stralen. De met expliciete teksten over sex drugs en rock & roll en de odes aan Barry White en Johnny Cash laten het publiek niet onberoerd. "Was je niet een fan dan wordt je het zo wel", hoor ik een groepje heren naast me zeggen.
Helaas na anderhalf uur non stop te hebben gespeeld, verlaten de heren het podium, maar komen na een korte "opfris" pauze, waarbij het publiek meermaals schreeuwt om een toegift, gelukkig terug. Met een uitzonderlijk aantal van vier nummers als toegift is deze enerverende avond pas echt voorbij. Alhoewel wat is voorbij? De Fun Loving Criminals zijn niet meer zichtbaar aanwezig, maar de gesprekken over deze fantastische act blijven nog lang door gaan buiten de deuren van Metropool. Niemand is weg te krijgen en het liefst wil men weer terug naar binnen om de show nogmaals te mogen aanschouwen. Wat een spektakel ! Hengelo mag trots zijn op het aanbod van top acts in Metropool. Op naar een volgend avontuur met tot dus ver de Fun Loving Criminals in Metropool als hoogtepunt van het jaar 2010 ! Een genot om naar te luisteren en te kijken.
Natuurlijk heeft een band met kaliber een voorprogramma en dus ook de Fun Loving Criminals. De vijfmans formatie uit Bristol getiteld The Chemists trappen klokslag kwart voor negen af. Opvallend is dat ze een totale andere sound hebben dan wat je zou verwachten van een Fun Loving Criminals voorprogramma. Het genre van The Chemists ligt ergens tussen emo en grunge afgemixed met een vleugje indie en metal. Helaas weet de band het publiek niet echt te boeien. Hier en daar hoor ik een aantal dames vragen of de zanger niet die gast van de band Train is. Precies een half uur proberen deze vijf, niet bijster originele en chagrijnige, heren het publiek enthousiast te maken met hun slap aftreksel van Editors en Foo Fighters geluid. Mission failed ! Pas nadat de heren weer zijn vertrokken begint de menigte zich klaar te stomen voor de New Yorkse explosie van de Fun Loving Criminals.
Meermaals hoor ik de term Scoobie Snacks vallen en bij het inzetten van Frank Sinatra's New York New York weet het publiek dat de drie strak geklede heren van de Fun Loving Criminals spoedig het podium zullen betreden. De goed gevulde grote zaal van Metropool wordt in de tussentijd muzikaal overladen met Italiaans Amerikaanse klanken ter ere van de Fun Loving Criminal roots.
Pulp Fiction op zijn best! Langzaam worstelt de menigte zich naar voren en met het dempen van de lichten worden mijn oren lichtelijk verdoofd door een driftig gegil van een aantal zeer opgewonden Fun Loving Criminals fans. Je moet ervan houden zou een nuchtere tukker zeggen, maar zelfs die tukker wordt meegevoerd in de extase van FLC. Al bij het inzetten van het eerste welbekende "Mind On The money" wordt het publiek lichtelijk enthousiast gemaakt voor wat er nog gaat komen. Met humor en in het bijzonder zelfspot en een onderliggende aanklacht op het anti-rook beleid stelt de band zich voor aan het publiek. De provocatie tot het gebruik van marihuana spreekt voor zich als de frontman Huey Morgan zich uit over een omhoog gehouden zakje wiet van een van de bezoekers. " If ya have it, you gotta smoke it ", maar helaas mag hij het publiekelijk niet gebruiken. "Backstage is een ander geval" knipoogt hij geamuseerd naar het publiek. Bij het inzetten van het tweede nummer getiteld "Sucking My D " vraagt hij op zeer ludieke manier of de enige jonge bezoeker zijn oortjes wil dichthouden in verband met de expliciete tekst van het nummer. Hij is begaan met kinderen en voelt zich af en toe zogenaamd erg onbeholpen over de inhoud van zijn songteksten. De manier waarop hij het publiek inpakt is zo gelikt dat menig politici zich zou kunnen vergapen aan de overtuigingskracht van deze heer en meester.
De Fun Loving Criminals op zijn best. Drie mannen die muzikaal niet onderdoen voor een twaalfmans formatie. Samples aangestuurd door de man achter het keyboard ofwel Brian Leiser vormen de basis van de band. Daarnaast spelen de drummer, Frank Benbini en Brian meerdere instrumenten waardoor er een mengelmoes van genres perfect tot uiting kunnen worden gebracht. Van old school hiphop, rock, funk naar latin en reggae. Alles kan en alles mag bij de Fun Loving Criminals. Muziek tot in de puntjes verzorgd met een voorliefde voor Barry White en de oude soul van de jaren '70. Hit na hit wordt gespeeld en zelfs vanaf het balkon wordt er stevig mee gedanst en gezongen. Huey Morgan bedankt zich meermaals en je kan zien dat hij geniet van het enthousiaste Hengelose publiek. "Geloof het of niet. Zolang de mensen zich vermaken, vermaken wij ons ook ", roept hij het publiek toe en hij heeft gelijk. Zonder publiek en fans red je het niet als muzikant en deze heren van de Fun Loving Criminals zijn niet alleen muzikanten, maar ook nog eens rasechte entertainers. Bij het inzetten van het meest bekende Fun Loving Criminals nummer "Scooby Snacks" raakt het publiek letterlijk buiten zinnen. Er wordt loeihard meegezongen en gesprongen en je ziet de heren stralen. De met expliciete teksten over sex drugs en rock & roll en de odes aan Barry White en Johnny Cash laten het publiek niet onberoerd. "Was je niet een fan dan wordt je het zo wel", hoor ik een groepje heren naast me zeggen.
Helaas na anderhalf uur non stop te hebben gespeeld, verlaten de heren het podium, maar komen na een korte "opfris" pauze, waarbij het publiek meermaals schreeuwt om een toegift, gelukkig terug. Met een uitzonderlijk aantal van vier nummers als toegift is deze enerverende avond pas echt voorbij. Alhoewel wat is voorbij? De Fun Loving Criminals zijn niet meer zichtbaar aanwezig, maar de gesprekken over deze fantastische act blijven nog lang door gaan buiten de deuren van Metropool. Niemand is weg te krijgen en het liefst wil men weer terug naar binnen om de show nogmaals te mogen aanschouwen. Wat een spektakel ! Hengelo mag trots zijn op het aanbod van top acts in Metropool. Op naar een volgend avontuur met tot dus ver de Fun Loving Criminals in Metropool als hoogtepunt van het jaar 2010 ! Een genot om naar te luisteren en te kijken.