Appels en peren bij De Doorbraak

Winnaar A la Din onderscheidt zich door contact met publiek

Tekst: Marleen de Roo / Foto's: Hendrik Jan Oskam ,

Appels en peren vergelijken, het lijkt onmogelijk. Maar bij de muziekwedstrijd in Hedon vrijdag 21 mei kan het niet anders. Door de verschillende genres, stijlen en instrumenten is het moeilijk voor een jury een winnaar te kiezen. Contact met het publiek, de kwaliteit van het spel en het enthousiasme, dat is waarmee je je als band kan onderscheiden. De Doorbraak editie West was een spannende wedstrijd met een grote variëteit aan muziekstijlen.

Winnaar A la Din onderscheidt zich door contact met publiek

Het is een lange weg van de garage van de buurman tot winnaar van een popprijs. Vijf bands uit Overijssel hebben vanavond, vrijdag  21 mei, een kans op een grote doorbraak. Talentvolle muzikanten uit de provincie strijden tijdens een spannende finale om het winnen van De Doorbraak, de popprijs van Overijssel.

De avond wordt geopend door de Zwolse band A La Din. Zelf omschrijven ze zich op hun Myspace-pagina als funk met de hoofdletter F. Samen met elementen van rock, r&b en disco wordt het een dansbaar geheel, dat zeer gewaardeerd wordt door het publiek. Vooral de gitarist wordt door het publiek op handen gedragen. Het is daarom niet vreemd dat hij aan het eind van de avond met de prijs van beste muzikant naar huis gaat. “Hij speelt met plezier en is een goede begeleider”, beschrijft het juryrapport. De gitarist kan niets anders uitbrengen dan: “Vet!”

Eén van de winnaars van de voorrondes, We Stand Alone, is als tweede aan de beurt. Ook zij krijgen het publiek mee, alleen is hun spel aanzienlijk minder dan hun voorgangers. Wellicht door het gebrek aan een duidelijke lijn in hun muziekstijl, want aan het enthousiasme kan het niet liggen. Vooral de zanger doet erg zijn best om de jury te overtuigen, dat tijdens de hardere nummers ook prima lijkt te lukken.

Bij Stellar Express is het niet de rode draad die ontbreekt. Ze spelen ingetogen nummers die erg gevoelig, maar vooral ook erg clean zijn. Een heerlijk bandje om te beluisteren, maar ze brengen weinig spanning op het podium.

Face The Fact brengt juist veel spanning naar Zwolle. Deze metal-mannen knallen meteen met hun snoeiharde, maar toch melodieuze muziek. Uniek aan deze formatie is dat ze allemaal individueel aan elkaar gewaagd zijn. Vooral de drummer onderscheidt zich van de andere drummers door hard en snel op het drumstel te slaan. In zijn enthousiasme weet hij zelfs de bass drum te slopen, waardoor er vertraging ontstaat. Ondanks dit foutje wordt de drummer van Face The Fact verkozen tot de drummer van de avond. De drummer grijnst als hij de prijs in ontvangst neemt: “Sorry voor het drumstel.”

Enige vertraging dus voor de laatste band van de avond: Sideditch. Een plaatje om te zien, deze mannen zijn geheel in het zwart met witte bretels. De toetsenist heeft zelfs witte lakschoentjes aan. Dat ‘gelikte’ komt ook terug in de sound van Sideditch.  De nummers zijn rustige, catchy popnummers. Nadeel is dat de zang niet boven de muziek uitkomt. Waarschijnlijk komt de stem van de zanger beter tot zijn recht in een akoestische setting. Maar de jury is enthousiast door de “mooie sound” en “het mooie plaatje” en plaatst Sideditch op de derde plaats. 

Bij het horen van het juryrapport: ‘Band nam bezit van de zaal en speelde catchy nummers’ springt meteen het beeld van de A La Din op het netvlies. Zij zijn de winnaars van De Doorbraak. En een doorbraak is voor deze Zwollenaren een feit: spelen op diverse festivals, bijvoorbeeld het bevrijdingsfestival, ondersteuning van het KCO en hun naam in de kranten.