Growlin Love and Pain: duidelijk proffesionele muzikanten

Met als voorafje de overlevingsstrategie van Brett Randell

Tekst en foto's: Youri Heuven ,

Een avondje rocken met Growlin Love and Pain met als verrassing vooraf intieme gitaarmuziek in café de Singel.

Met als voorafje de overlevingsstrategie van Brett Randell

Vanavond staat in café de Singel Growlin Love and Pain, maar voor we gaan rocken is er als verrassing een voorprogramma.
Dit voorprogramma wordt verzorgt door de sympathieke uit Austin Texas afkomstige Brett Randell, die ons probeert te betoveren met gevoelige en soms intense gitaar liedjes.
Deze singer songwriter timmert flink aan de weg. Hij is druk bezig met opnames van zijn album en tracht te leven van zijn muziek. Logerend bij vrienden in Amsterdam doet hij nu Nederland en de rest van Europa aan. Dit allemaal voor het experiment: is het mogelijk te overleven van mijn muziek. Zijn muziek omschrijft zich het makkelijkst als mooie gevoelige luister muziek die je soms laat wegdromen om vervolgens je aandacht weer vol te trekken. Hopelijk zien we hem snel weer terug in de regio.

Na een set van ongeveer drie kwartier is het tijd voor Growlin Love and Pain. Deze driemans formatie, is deels uit Italië afkomstig en heeft een Zwollenaar op drum. Het trio wordt alsvolgt omschreven: ‘een perfecte combinatie van een deciliter Lenny Kravitz, twee eetlepels D’angelo, 250 gram Sly & the Family Stone, gecombineerd met een theelepeltje Southern Rock en, naar eigen smaak, een mespuntje John Mayer’. Echter een mix tussen Prince en Jimi Hendrix ligt wellicht dichter in de buurt. Vooral het eerste nummer heeft het gekarakteriseerde hoge stemmetje als Prince en subliem gitaar werk aangevuld door een strakke ritmesectie.

In ding is echter duidelijk; we hebben te maken met doorgewinterde muzikanten, want alles lijkt te kloppen.Wat dan ook verwacht mag worden van deze muzikanten die zich ook wagen aan een cover van Hendrix. Echter, deze muzikanten vertolken dit nummer prima.De band heeft plezier in het spelen en dat is te zien op het podium en te voelen in de zaal.
Ze schuwen zelfs niet een beetje te show op het podium met lang uitgesponnen gitaarsolo's en  bassolo's. Er is dan ook geen reden om dit uit de weg te gaan aangezien het niveau van de band hoog genoeg.

Nadien lijkt het publiek net zo onder de indruk, afgaande op het applaus en de reacties. Conclusie: dit is een band waar we meer van gaan horen.