Cd recensie: Filthy Nelly

Feztival!, silvox

door: Ruben Eijsink. ,

Temperaturen onder nul, besneeuwde landschappen: het is winter. Desondanks geeft het halsoverkop uitverkopende Lowlands aan dat festivals het hele jaar door actueel zijn. Filthy Nelly levert het ultieme bewijs met Feztival!

Feztival!, silvox

Van gebrek aan zelfkennis kun je ze zeker niet beschuldigen. De mannen en vrouwen van Filthy Nelly weten maar al te goed waar hun aanstekelijke songs het best tot z’n recht komen. Juist, op een festival. Het mag geen verrassing heten dat het debuutalbum de titel Feztival! heeft meegekregen. Sinds de release van hun debuut EP, Fast Feet Galore daterend uit 2006, heeft de band menig festival en podium plat gespeeld. Geen publiek lijkt immuun voor de opzwepende ritmes, in rode wijn gedrenkte vocalen en geslaagde samenhang van de melancholische feestklanken. De grote vraag is: kan dat feestje, wat op een podium staat als een huis, ook vertaald worden naar een volwaardig album? Drie nummers van de EP zijn opnieuw opgenomen op het album terecht gekomen. De overige elf nummers zijn nog niet eerder uitgebracht. Bij het vergelijken van die drie nummers valt meteen op dat de kwaliteit van de productie flink is opgeschroefd. Producer Caspar Falke heeft puik werk geleverd. Alles klinkt kraakhelder, zonder aan ‘live feel’ in te boeten. ‘Well I used to live on black market cigarettes / crappy food and cheep wine’. Deze twee regels geven prachtig het stemgeluid van zanger Katastrof weer. Hij is niet de enige in Filthy Nelly die zichzelf heeft getrakteerd op een kekke bijnaam. Trackie plukt aan de bass, Esmaralda strijkt over de viool, NGK Selavy zit op het krukje, Mr Vain en Kristina Bühner trekken aan de accordion en Crazy Dwarf verzorgt de gitaarpartijen. Een bont gezelschap. Zo zien ze er niet alleen uit op het podium, het klinkt ook zo. De ideale festivalband heeft een album gemaakt die de sneeuw doet smelten. Het heeft een aantal draaibeurten geduurd voordat het kwartje viel, maar eenmaal aan het wankelen viel het hard. Feztival! kent nauwelijks zwakke momenten. Met de strijdlustige woorden in opener 'Love Under Stress' wordt een toon gezet die de Enschedese Euro Speedfolkformatie knap weet vast te houden. Op geloofwaardigheid scoort Filthy Nelly veel punten. De aangeschoten licht zwalkende teksten komen nooit aan het wankelen. Je moet van goede (of juist minder goede) huize komen om woorden als ‘My black shoes have been worn out / For years now, there’s no underground / No resistance / In this sleepy town’ niet in het verkeerde keelgat te laten schieten. Katastrof slaagt daar feilloos in. Feztival! is doorvlochten van opzwepende viool- en accordionpartijen die niet alleen die voetjes-van-de-vloer-garantie hebben, maar tevens erg prettig voor het gehoor zijn. Het debuut leunt stevig op de traditionele Ierse folk invloeden, maar weet dankzij het vermengen van verschillende genres een dik half uur durend boeiend geheel te leveren. Op het instrumentale 'Balkan Cat' wordt stevig geflirt met balkan invloeden, maar het is nooit in één hokje te stoppen. 'Catch Fire', 'You’re Quite Cool' en 'Hideaous Kinky' verraden dat Filthy Nelly ook een prima potje kan rocken. Zelfs een uitstapje naar rock steady wordt niet geschroomd. Uiteraard voorzien van viool en accordeon. Exemplarisch voor het eigenzinnige geluid van de melancholische feestband. Alle ingrediënten voor een geslaagde festival-set staan op dit schijfje, waarvan het artwork niet geheel toevallig een blauw/gele festivaltent als achtergrond heeft. Lowlandsgangers kunnen deze band zomaar eens treffen op een druk bevolkt Lima gebied deze zomer. Of zou dat te klein zijn? Filthy Nelly geeft de winter een flinke schop onder de kont. Feztival! heeft maling aan weersomstandigheden en locaties. Het projecteert op elk moment het festivalgevoel. Het fijne festivalgevoel welteverstaan.