Vader en Marduk groot succes afgelopen zondagavond in Atak

Brutale herrie bij Atak dat Enschede even weer wakker maakt

Foto's + verslag: Frank te Riet ,

Een avond vol plezier, lekker zweten, genieten met pils en goede muziek. Tijdens de laatste zondag van September. Vader en Marduk in Atak.

Brutale herrie bij Atak dat Enschede even weer wakker maakt

De avond werd geopend met death-metalgeweld van Fleshgod Apocalypse(I) en The Ordher(Bra). Beide bands speelden een energieke set bestaande uit bruut death-metal geweld in combinatie met enkele melodische passages. Wat in positieve zin opviel aan Fleshgod Apocalypse waren de klassieke muziek samples die gebruikt werden als intermezzo’s tussen de nummers door. Een zwak punt van beide bands was de afwisseling. Dit had wel wat meer gekund, ik betrapte mijzelf erop dat ik het na een tijdje toch wel had gezien. Originaliteit was niet erg hoog als prioriteit, maar de liefhebbers van dit genre zijn zeker aan hun trekken gekomen. 

Na al dit geweld was het de beurt aan Vader uit Polen om Enschede eens flink op zijn grondvesten te laten schudden. En dat deden ze ook erg goed. Het publiek ging eigenlijk vanaf de eerste riffs al los en dat was te merken aan de band. De set die Vader speelde varieerde heel erg. Veel werden er nieuwe nummers gespeeld, maar ook mooie oudjes kwamen aan bod.

Vader speelt muziek die voor mij klinkt als een kruising tussen Morbid Angel en Slayer. Natuurlijk zijn beiden erg vette bands, maar origineel is het eigenlijk niet. Maar dat konden ze in Enschede niets schelen. Halverwege de set werden er bekende oude nummers gespeeld en het publiek werd wild. De hele zaal zien headbangen is toch wel erg imposant. Wat heeft die Peter trouwens een brute stem, live zelfs ruiger dan op de platen. Echt wild. Minpunt vond ik wel de uren durende soundcheck. Altijd onbegrijpelijk.

Als afsluiter van de avond was het lot van de bezoeker in handen van de Zweedse band Marduk. Na een korte line-check gaat deze band helemaal los. Wat een vette band blijft dit toch, ondanks de korte soundcheck is het geluid toch echt goed. (Dit in tegenstelling tot het voorprogramma). Bij Marduk lieten de klassiekertjes wat langer op zich wachten, maar wanneer “Baptism By Fire” werd ingezet was de tijd voor het publiek om los te gaan. Na een ruige avond vol terreur-muziek was het tijd om te vertrekken. Na een periode van enkel en alleen gabberfeesten was dit toch wel weer een ultra harde muziekavond.