Wende gooit het roer om in Atak

Een avond vol kippenvel

Tekst: Nienke Slaghuis. Foto's: René Damkot ,

Wende Snijders, bekend van haar Franse chansons, is een andere weg ingeslagen. Dit najaar is haar nieuwe cd "No. 9" uitgekomen, een plaat met Engelse popliedjes. Met haar gelijknamige tour staat ze 20 november in een bijna uitverkocht Atak.

Een avond vol kippenvel

Wanneer Wende met band opkomt, wordt ze verwelkomd door een joelend publiek. Het publiek bestaat voornamelijk met mensen die de leeftijd 35 gepasseerd zijn. Zodra ze begint met zingen, kan je een speld horen vallen, zo stil is het. De nummers: "Hey, Break My Heart" en "Exhale" bezorgen je een brok in je keel. Ze zingt ze vol gevoel en overgave. Een hoogtepunt is dat ze goed op het publiek in speelt. Zodra er mee geneuried moet worden, slaat de twijfel toe bij het publiek, maar Wende spoort ons aan door te gaan, want hier wordt ze “helemaal klef” van, aldus Wende. Als Wende besluit zichzelf met een elektrische gitaar te begeleiden - vreemde keuze overigens, gitaar is niet haar sterkste punt -, blijkt dit niet zo soepel te gaan. Maar zelfs dat heeft wel weer zijn charme bij Wende.
 
Wanneer ze zingt laat ze zich helemaal gaan. Je ziet dat Wende plezier heeft in wat ze doet en hoewel het soms een beetje onwennig en chaotisch is, krijgt ze de zaal toch om. Met een stralende glimlach zegt ze: “Wat is dit toch leuk hé, jongens” en daar heeft ze helemaal gelijk in. Bij het nummer ‘The Moon Is Out’ combineert Wende het zingen met wild gedans. Wat een energie straalt deze zangeres uit! Ze spoort ons aan om mee te doen, maar het publiek lijkt niet goed te weten wat ze hier mee aan moet. Op wat tikkende voetjes en ritmische bewegingen na wordt er niet gedanst. Gelukkig danst Wende zelf genoeg voor iedereen. Op de helft van de avond springt het knoopje van haar jurk en na drie dappere pogingen van manager Joost met een veiligheidsspeld besluit Wende dat ze ook wel met een open rits verder kan gaan. Het hoogtepunt van de avond vind ik toch wel ‘Sunday Morning’ met Afrikaanse kerkmuziek op de achtergrond. Het enige Franse nummer van de avond ‘Au Suivant’  van een eerdere cd zorgt voor een golf van herkenning bij het publiek. Dit nummer voert je haast weg, zo mooi. Na al het succes in de theaters blijkt Wende dus ook een succes te zijn in de popwereld. Onder luid applaus en met nog een laatste glimlach van Wende is het toch echt voorbij. Maar Wende en popmuziek, wát een goede combinatie.