Dat Racoon een graag geziene band is in het oosten van het land blijkt wel uit de kaartverkoop voor het concert van 14 maart in Atak te Enschede. Dagen, misschien zelfs wel enkele weken, voordat het concert plaats zou vinden, was het al uitverkocht.
De avond begint met de Belgische pop/rockartiest Tom Helsen. Hij is speciaal voor deze show, en voor een show in Rotterdam, gevraagd om het voorprogramma van Racoon te verzorgen. De zaal is vol en wordt alleen maar voller en voller, naarmate Tom zijn ding doet. Hij brengt oude nummers ten gehore, maar ook nummers van het nieuwste album “Five-Oh”. Ik kende eerlijk gezegd alleen het nummer “Sun In Her Eyes” van een eerder album, maar ben zeker verrast door andere nummers van deze Belgische artiest.
Maar waar de meeste mensen toch echt voor gekomen zijn, is natuurlijk de hoofdact. Toch was het een week eerder niet zeker of Racoon wel in Enschede zou kunnen optreden. Zanger Bart van der Weide kampte met een oor- en keelontsteking, waardoor eerdere shows in Haarlem en Breda werden verplaatst. Gelukkig was hij deze avond herstellende en ging hij er met frisse moed tegenaan. Wanneer Racoon opkomt, is er al een daverend applaus. Ze hebben nog geen show weggegeven, ze komen alleen maar het podium op. Bart stelt de band voor “voor de mensen die niet weten wie ze zijn” en complimenteert Atak met de mooie, nieuwe zaal wat hij blijft herhalen in de loop van de show.
Erg goed aan dit optreden is de variatie van de nummers. Racoon weet het publiek te pakken door akoestische ballads, als“Brother” en “Before You Leave”, te spelen, maar ook door de meer dansbare nummers, als “Clean Again” en “Happy Family”. Daarnaast spelen ze veel nieuwe en oude nummers. En dan is er natuurlijk de stem van Bart. Ik heb niet gemerkt dat hij een week eerder thuis zat met een keelontsteking; hij zong als vanouds.
Wanneer de begintonen van het bekende “Love You More” de zaal in galmen, laat het publiek een “Aaah ..” horen. Dit nummer blijft publieksfavoriet. Armen worden om elkaar geslagen en verliefde blikken worden uitgewisseld en ik moet toegeven; dit nummer spelen ze vol overgave, alsof ze het ter plekke spelen voor hun geliefden. Erg leuk aan het nummer “Close Your Eyes” is dat ze het eerst brengen als de oorspronkelijke ballad, maar er tegen het eind allerlei reggaetonen ingooien, waardoor het erg dansbaar wordt. Achter een eerder nummer deze avond plakten ze zelfs wat oude jazzsoundser aan vast, waardoor je het idee had dat je in een ouderwetse jazzkroeg in New Orleans stond. Hieraan is overduidelijk te zien dat de bandleden van Racoon meer kunnen spelen dan hun eigen stijl muziek. De nieuwe single “My Town” vind ik persoonlijk een van de minste nummers van deze band. Ik vond het eerlijk gezegd ook doodzonde dat ze dit nummer hadden uitgekozen als hun nieuwe single. Live klonk dit nummer toch echt een stuk beter dan op het album, maar ik ben desondanks nog niet overtuigd van “My Town”.
In de toegift was er nog plaats voor de oude hit “Feel Like Flying”, waarin Bart zelfs liet horen dat hij beschikt over een talent genaamd “junglegeluiden produceren”. Van de verstrengelde armen en verliefde blikken was weinig over. Hiervoor kwam gespring en gedans in de plaats; een goede afsluiter van de avond. Racoon blijft gewoon een van de betere Nederlandse bands op cd én live en dat hebben ze de 14e maart in Enschede wel weer weten te bewijzen.