In januari ging de negende editie van de MetalBattle van start, maar liefst 48 bands uit alle hoeken en gaten van Nederland hebben gegromd, gestampt en ander bruut geweld vertoond. De laatste 3 streden afgelopen vrijdag 17 april in Enschede, het hol van de leeuw, om dat gewilde plakkaat, bijbehorende studiotijd, eeuwige roem en andere plezantheden.

Dit jaar in de arena: Symphony of Destruction, The Dead Normality en Malicious Dream uit respectievelijk Overijssel, Zuid-Holland en Noord-Brabant. De speelvolgorde werd ter plaatse door loting vastgesteld. Het lot bepaalde dat The Dead Normality het kritische Enschedese publiek en de jury als eerste mocht gaan vermaken.

Helaas liet het geluid het een beetje afweten. De heren en dame speelden echt geweldig, fijne grunts en over het algemeen een welverdiende finalist die het death/trash gebeuren goed begrepen heeft. Alleen, en het is moeilijk met metal, ik heb geen drastische vernieuwingen of erg pakkende dingen gehoord.

Vervolgens Symphony of Destruction. Voordat ze ook maar 1 noot gespeeld hadden was al vrij duidelijk dat ze de publieksprijs gingen winnen. Verdiend, dat zeker. De Bullet for my Valentine-achtige metal sloeg zeker aan bij het jongere publiek en ik moet zeggen dat ze het echt geweldig deden, qua muziek en qua podiumpresentatie.

Als laatste Malicious Dream, errug technisch en errug goed... maar geen erg spetterende show. Net als The Dead Normality klonk het niet zo vernieuwend of pakkend. Wel een lekkere band om op een brakke zondagmiddag een plaatje van te draaien, maar voor een live-optreden: nee.

Toen Symphony of Destruction er vandoor ging met de publieksprijs én met de juryprijs werd het een beetje duidelijk: oldschool genres zoals death en progmetal gaan langzaam maar zeker het veld ruimen voor bands met meer ‘mainstream’-potentieel. SoD heeft terecht gewonnen en ik weet zeker dat ze een geweldige toekomst tegemoet gaat. Hulde!