Het gaat hard met de mannen van Volbeat: vorig jaar april stonden ze nog op Beukrock in Den Ham, nu in een uitverkocht Lucky in Rijssen. De één noemt de band overschat, de ander vindt het geweldig. Ikzelf ben iemand die de band helemaal te gek vindt! Ik had dan ook voorafgaand erg veel zin in dit concert. Omdat ik overdag gewoon moest werken, heb ik helaas de supports Stuck Mojo en Serum 114 moeten missen. Bij binnenkomst is de zaal vol, warm en erg gezellig. Het wachten is op Volbeat... Volbeat trapt de set af met de intro van Guitar Gangsters & Cadillac Blood, waarna de bandleden één voor één het podium opkomen om in te zetten met een aantal nummers van de nieuwe cd. De daaropvolgende anderhalf uur komen krijgen we een erg afwisselende set, met de nadruk op het nieuwe album. Onder andere Back To Prom, Maybelenne I Hofteholder, Light Away en Mary Ann's Place komen langs. Dat laatste nummer komt live veel minder sterk over dan op de cd, dit door het ontbreken van de stem van de zangeres die het nummer op de cd juist zo mooi maakt. Opvallend is dat niet de roadie Christian maar, gitarist Thomas ditkeer de akoestische gitaarpartijen speelt, wat nog redelijk onwennig lijkt te gaan. En tussen de nummers en de grappen van de zanger door, is er ook nog tijd om een flesje whisky te delen met de fans vooraan het podium! Met nog maar 3 platen op zak heeft de band toch al een paar klassiekers op naam staan waar het publiek dan ook volledig op los gaat: Caroline Leaving, Radio Girl, Soulweeper en natuurlijk Sad Mans Tongue. De toegift start met de intro van Human Instrument, wat het enthousiasme in de zaal tot een absoluut hoogtepunt bracht. De set werd op geweldige manier afgesloten met Counting All The Assholes In The Room! Op het moment dat de meeste mensen moe maar voldaan aftaaiden richting huis, stond de band hun fans op te wachten in de hal om daar nog ruim de tijd te nemen voor een praatje, en de nodige drankjes. Ik zeg: volgend jaar Heineken Music Hall!