Capa is een echt podiumbeest. Dat heeft 'ie de afgelopen jaren meer dan bewezen – natuurlijk met Capacocha, maar ook met Destination Zero en Lik M'n Reet. Live werd Capa eerder bijgestaan door drummer Bertram en bassist Robin, maar toen de pols van drummer Bertram roet in het eten gooide terwijl Capacocha nog een aantal shows op de planning had staan, besloot Capa even solo verder te gaan. "Ik wilde de geplande shows niet cancellen, dus heb ik ze maar in mijn eentje gedaan. Dat beviel wel, het publiek vond het ook wel leuk. Ik houd wel van een feestje maken. Sacrifice for Party."  Dat je als one-man band nog eens ergens komt, wordt met één blik op de MySpace van Capa al duidelijk. Capa stond niet alleen op Lowlands, maar reisde afgelopen jaar ook nog af naar onder andere The States, Polen en Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. Hoe hij daar toch allemaal terecht komt? "Internet is echt geweldig! Ik krijg geregeld de vraag op MySpace of ik niet eens langs kan komen. Meestal weet ik het wel zo te regelen dat het me niet zo veel kost. Voor Kuala Lumpur heb ik bijvoorbeeld de helft van mijn ticket zelf betaald. Ik had echt geen idee wat ik moest verwachten. Het was heel bizar, Kuala Lumpur is echt een grote stad. Ik heb er twee shows gedaan, die waren allebei een groot succes. Als one-man band ben je lekker flexibel en kom je nog eens terecht op plekken waar je anders nooit verwacht had te komen." "In Polen ben ik afgelopen zomer geweest voor een tour samen met Kaito Komplex, ook een Enschedese band. Toen ben ik gevraagd om met de jaarwisseling terug te komen. Eigenlijk zat ik rond die tijd in Spanje, maar ze waren bereid mijn vliegtickets te betalen dus dan doe ik dat maar. Zakopane blijkt in de winter een groot ski-oord te zijn, dus mijn snowboard gaat mee en dan blijf ik een paar dagen langer!" Maar Polen, Spanje, Kuala Lumpur... Erg gaaf natuurlijk, maar ook erg ver weg. In eigen land gaat het ook goed, toch? Maar hoe kwam je zo plotseling in de 3VOOR12 op 3FM terecht bijvoorbeeld? "In de taxi op weg naar het vliegveld van Kuala Lumpur werd ik gebeld door iemand van 3FM, 'je nummer is aangevraagd en we willen het vaker draaien, dus stuur je nummer even in betere kwaliteit naar ons toe'. Zodra ik weer in Nederland was voor Amsterdam Dance Event heb ik het nummer opgestuurd en woensdag zat ik al in de 3VOOR12. 'Follow Me' is pas een week of vier geleden afgemaakt en wordt binnenkort uitgebracht door Basserk op hun verzamelaar, dus dat ging hard. En tijdens Amsterdam Dance Event heeft Basserk me een platendeal aangeboden!" Gaaf! En nog iets dichter bij huis, doe je de cd-presentatie dan in hometown Enschede? "Ja, in het nieuwe Atak! Ik heb met mijn vorige bands, Destination Zero, Lik M'n Reet en natuurlijk ook met Capacocha, veel in het oude pand gespeeld. Ik ben ook al in de nieuwbouw geweest, dat ziet er mooi uit. Ik kon trouwens aanstaande vrijdag nog in de It's spelen, maar helaas, dan kan ik niet. Maar Enschede blijft wel echt mijn stad hoor!" Maar het solobestaan bevalt je dus wel? "Nou ja, ik heb nu geproefd aan het spelen in mijn eentje. Dat is heel leuk, je hoeft niets met anderen te delen en je hebt veel meer vrijheid, maar ik vind spelen met een band ook leuk. Ik hoop in de toekomst toch wel weer een band te worden. We hebben toevallig twee weken geleden weer eens met z'n drieën gerepeteerd om de polsen van de drummer eens te checken. We zijn van plan om toch weer eens in de twee tot drie weken samen te repeteren. Afgelopen jaar kwamen de beats uit de computer, maar dat hoeft geen problemen op te leveren heb ik gemerkt. Misschien dat de band en ik solo naast elkaar kunnen bestaan." "Ik ben trouwens nu ook echt de computer aan het ontdekken. Dat is helemaal nieuw voor mij; ik ben echt een analoge muzikant. Het houdt je scherp. Maar om even kort en bondig te antwoorden: ja, het gaat goed met mij!" Capacocha staat misschien dit jaar ook nog op Eurosonic, maar dat wordt pas half november bekend gemaakt. "Fingers crossed!", dus.