Arris Roordink is al erg lang betrokken bij de programmering van Atak. Hij werkt nu sinds 2002 voor Atak. Toen de verhuizing dichterbij kwam, werd besloten dat het misschien een goed idee was om meerdere programmeurs aan te trekken om een gevarieerd en kwalitatief hoog programma aan te bieden. Frank Satink en Ralph Roelvink leken de perfecte slachtoffers voor deze functie. Frank en Ralph zijn geen vreemden van elkaar; ze werken samen voor de programmering van onder andere Dauwpop, de Zwarte Cross, de Lantaarn in Hellendoorn en Lucky in Rijssen. En nu zijn zij dus ook betrokken bij de programmering van Atak.
‘Het was een verstandig idee om versterking te vragen wat betreft de programmering. Ik heb hierover om de tafel gezeten met Rinze van der Wal (directeur Atak) en we kwamen al snel tot de conclusie dat deze combinatie goed werkt. Door de expertise van deze jongens is Atak een stuk breder geworden’, vertelt Arris en hij begint te lachen. ‘Dat wij alledrie een achternaam hebben die eindigt op “-ink” was natuurlijk stiekem een vereiste, dan kon het niet anders dan een succes worden.’
‘We zitten alledrie diep in de muziek wat betreft ons eigen vakgebied, dat is sowieso iets wat deze combinatie sterk maakt’, vertelt Frank. Ralph: ‘Maar er is ook overlap en we hebben zeker interesses in de vakgebieden van de anderen. Ik ben misschien de “metalman” van ons drieën, maar ik ben ook zeker geïnteresseerd in dingen zoals Krause en Kraak & Smaak, wat bij de andere heren vandaan komt.' Arris: ‘Wat betreft die overlapping, Ralph en ik kwamen er al achter dat we beide een voorliefde voor slechte 80's-nummers hebben toen we een biertje deden in de kroeg. Na even navraag gedaan te hebben bleek ook Frank dit wel leuk te vinden. Wie weet, wat we hier nog eens mee kunnen doen...’ Ralph: ‘Maar het gaat natuurlijk niet alleen om kennis en expertise. Met drie mensen heb je ook een breder netwerk, allesbehalve onbelangrijk bij het samenstellen van een goede programmering.’
‘Natuurlijk zitten er veranderingen in de programmering nu we zijn verhuisd’, vertelt Arris. ‘Er waren veel mensen die niet in Atak kwamen omdat zij zich daar niet thuis voelden. We willen de programmering toch iets breder maken dan dat het was. Voorbeelden die geboekt zijn met het oog op de bredere programmering zijn onder andere Paul Carrack, Van Dik Hout en Normaal.’ Frank: ‘Natuurlijk moet je ook de “oude” Atak dingen blijven doen om het publiek dat toch al in Atak kwam niet weg te jagen. Dat is het mooie aan een gebouw waarin je zoveel mogelijkheden hebt met meerdere ruimtes.’ Ralph vult hier nog op aan: ‘Het wordt dus een “en-en-situatie” en zeker geen “of-of”.' Arris: ‘In het oude Atak was er vooral sprake van een horizontale programmering. Terugkerende activiteiten zoals Nasdrovja! of Basis Grooves. In de nieuwe Atak zullen naast die programmering meer concerten en meer grotere bands in Atak worden geplaatst.’
Arris over de programmering: ‘De kritiek is logisch, de bands die het eerste op de programmering verschijnen zijn de bands die groter en commerciëler zijn omdat, dat nu eenmaal veel eerder rond moet zijn.’ Frank: ‘De fijnproevers komen nu eenmaal later, dat is niet alleen bij ons zo. Wij doen ook zeker iets met die signalen van buiten, de kritiek die binnenkomt op de programmering is erg goed. Op die manier weten wij wat er leeft.’ Ralph: ‘Ja, als er suggesties van buitenaf komen dan kijken we zeker of het iets toevoegd aan de programmering zoals die er op dat moment staat en of het een reële wens is. Wij staan er in ieder geval open voor.’ Frank: ‘Pas als je de wensen van het publiek weet in te schatten, kun je meer publiek trekken en de zaal vullen. Ook al betekent dat soms dat er namen geboekt worden die niet meteen bij de oude Atak zouden passen, zoals Paul Carrack of bijvoorbeeld Uriah Heep.’ Ralph: ‘We nemen natuurlijk ook onze ervaringen vanuit Lucky en de Lantaarn mee. Uriah Heep verkocht uit in de Lantaarn. Ze komen terug naar Nederland, maar willen graag een iets grotere zaal dan de Lantaarn. Dan is Atak nu een hele logische keuze. Zowel voor Uriah Heep, het management van Uriah Heep als ook voor ons.’
Arris: ‘Maar we doen ook wel veel in de verlengde van de oude Atak. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld Daniel Johnston en Wovenhand. Eén ding mag niet vergeten worden, Atak is eigenwijs. Die eigenwijsheid krijg je er ook niet zomaar uit. Maar juist door die grote dingen in Atak neer te zetten, kunnen we ook het oude behouden.‘ Frank: ‘We doen ook nog voldoende afwijkende dingen, zoals Viva Fiesta of een Xi-t Phoenix waarbij er naast een DJ ook bandjes zullen spelen. Neem bijvoorbeeld 25 oktober het optreden van The Girls, of de X-it XL tijdens het openingsfestival.’
‘Atak is niet te vergelijken met andere poppodia. Atak zit wel in het circuit maar veel artiesten willen vaak alleen optredens in de randstad doen. Het is dus belangrijk dat Atak een plek weet te veroveren als “echt” poppodium. We zijn nu net open en moeten daarom nog even de balans vinden tussen “heel erg slecht” en “fucking hell, wat goed!”, geef ons twee jaar en dat gaat lukken', zijn de wijze woorden waarmee Arris het gesprek afsluit.
Inmiddels heeft ons het nieuws bereikt dat Arris helaas vanaf 1 februari zal stoppen als programmeur bij Atak. Hij heeft besloten zich volledig te gaan inzetten voor boekingskantoor en evenementenorganisator Alles Los. Wel laat hij weten Atak niet helemaal te vergeten; hij zal ook in 2009 nauw betrokken blijven bij het muziekprogramma voor GOGBOT en bovendien is hij van plan geregeld als bezoeker langs te komen.
"Geef ons twee jaar en alles komt goed"
Atak blijft eigenwijs, net als de programmering
Eerst was Atak een poppodium met een zaalcapaciteit van 275 mensen en een schattig voorcafé waar eventueel plek was voor een akoestisch optreden. Tegenwoordig is Atak een poppodium met twee zalen en een ruim café. Veranderingen in de ruimte vroegen om veranderingen in de programmering. 3VOOR12/Overijssel besloot hierover in gesprek te gaan met de ‘Ink-Brothers’, de programmeurs van Atak.