Toen de naam Uriah Heep op het programma van Atak verscheen, herkende ik de bandnaam. Ik was de bandnaam tegengekomen in de cd-collectie van mijn ouders. Nadat ik op het aanraden van een kenner (lees: mijn vader) een aantal nummers had geluisterd, besloot ik dat ik dit optreden eigenlijk niet wilde missen. Uriah Heep, een band met een verhaal, een band die (weliswaar niet meer in dezelfde bezetting als tijdens de oprichting) al bijna 40 jaar meegaat. Het Amerikaanse popblad Rolling Stone schreef in 1970 over Uriah Heep: "If this band is gonna make it I'll have to commit suicide". Reden genoeg om benieuwd te zijn naar een optreden van deze Britten. Het voorprogramma van Uriah Heep is de ‘100% Kick Ass Rock ’n Roll’ band The Breeze. Deze band timmert ondertussen 24 jaar aan haar muzikale weg. Het feit dat zij 24 jaar bezig zijn en de omschrijving van de band maken me nieuwsgierig. De band heeft al vaker in het voorprogramma van Uriah Heep gestaan en eigenlijk kan ik er maar één ding op zeggen; ik snap er werkelijk waar helemaal niets van. Ik vind de band saai en ik word er niet enthousiast van. Eigenlijk word ik alleen maar erg bang dat Uriah Heep ook ontzettend zal gaan tegenvallen… Uriah Heep begint. Ze beginnen met het nummer ‘Wake The Sleeper’, van de gelijknamige cd die zij uitbrachten in 2007. Zanger Bernie Shaw maakt vanaf het eerste nummer een verpletterende indruk op het publiek. Hij is de gastheer voor de komende twee uur en dat doet hij goed. Hij maakt contact met het publiek door grappen te maken over bijvoorbeeld het maltbiertje op het podium dat hij ruilt tegen een biertje van de tap met iemand het publiek. Wat ook erg leuk is, is dat de band tijdens het optreden alle nummers van het laatste album speelt, afgewisseld met de oude nummers. De zaal is gevuld met vaders en moeders met hun zoons of dochter die nu de leeftijd dragen die hun ouders droegen tijdens de jongere succesvolle jaren van Uriah Heep. De sfeer zit er goed in en de verschillende generaties kunnen het goed met elkaar vinden. Het optreden loopt tegen het einde. Als laatste officiële nummer speelt de band het nummer ‘Easy Livin’. Iedereen is zo enthousiast dat Uriah Heep natuurlijk terugkomt om nog een nummer uit de oude doos te spelen. Lady in Black wordt meegezongen, daar komt het publiek niet onderuit. Een goede afsluiter van een goed optreden waarmee de uitspraak van het blad Rolling Stone volledig wordt vergeten.