In 1990 won de Twentse André Manuel het Leids Cabaret Festival. In de jaren daarop produceerde hij een aantal voorstellingen waarmee hij ook bij het grotere publiek doorbrak. Maar Manuel, afgestudeerd aan het conservatorium, is ook altijd muziek blijven maken. Vaak in het Nederlands, soms in het Twents, zingt hij al liedjes sinds zijn middelbare schooltijd. Maar goed beschouwd is ook een avond vol Manuels muziek een avondje cabaret. Niet dat alle nummers om te lachen zijn; dat is bij een goed gebalanceerde cabaretvoorstelling ook niet zo. André Manuel en de Ketterse Fanfare is juist cabaret omdat het zo makkelijk en luchtig wisselt tussen drama en plezier. De Ketterse Fanfare bestaat uit een sologitarist, een contrabassist, een drummer en een toetsenist. Manuel zelf verzorgt de slaggitaar. De band is van kwalitatief hoog niveau en in de rock&roll-muziek die zij spelen zitten veel technische toefjes. Maar veruit het meest interessantste instrument is Manuels stem. Deze stem klinkt soms doorleefd en soms juist fris, maar weet altijd de eerder genoemde wisseling tussen drama en plezier te benaderen. Jammer is dat deze vocale kwaliteit in veel nummers pas op het eind gebruikt werd. Vaak in een melige outro, die negen van de tien keer weggelaten had mogen worden bij gebrek aan originaliteit. Desondanks mag het Leids Cabaret Festival gecomplimenteerd worden om haar oog voor talent, want achttien jaar na uitreiking van de prijs bewijst Manuel nog altijd een meesterentertainer te zijn.