De plek waar Red Ribbon Rock plaats gaat vinden is Poppodium Atak. Daarom ontmoet ik op 15 maart 2008 Janai Shiboleth in Atak om te praten over het door hem opgezette Red Ribbon Rock. Een gesprek waarin de drive om te bestrijden en te organiseren centraal staat. ‘In 2004/2005 volgde ik de opleiding Vormgeving en Entertainment, een organisatieopleiding aan de Landstede in Zwolle. In dat jaar vond ook Dance4Life plaats in Gelredome. Dit was een evenement tegen aids, gericht op de “dance-doelgroep”. Ik vond dat ook het alternatieve publiek bereikt moest worden en geconfronteerd moest worden met de AIDS problematiek. Het frustreert me dat je te maken hebt met een ziekte die niet te genezen is, maar wel is te voorkomen, dat gaf voor mij de aanleiding tot de organisatie van dit evenement.’ vertelt Janai, ‘De eerste editie vond plaats in poppodium Hedon in Zwolle, we hadden daar best geluk gehad, aanvankelijk zou het evenement namelijk plaatsvinden in school maar dat kon niet doorgaan. Omdat er een activiteit uitviel kon Red Ribbon Rock in Hedon plaats vinden, we hebben die editie 50 bezoekers gehaald. Het evenement is uiteindelijk in Enschede terecht gekomen omdat ik zelf naar Enschede ben verhuisd een jaar later. Het was een succesvol concept en dat ben ik toen gaan uitbouwen, ik heb daar geluk bij gehad dat ik gebruik kon maken van faciliteiten en het personeel van Atak. Dat jaar stonden onder andere de Hardheid en Miss Antartica op het festival. De bands worden uitgezocht op een vrolijke, luchtige sfeer die ze met zich meebrengen maar ze moeten tegelijkertijd in staat zijn een serieuze boodschap over te brengen. Een jaar later is de organisatie uitgebreid, ik kreeg er steun bij van Barry Haveman, hij is het kritische klankbord wat een organisatie nodig heeft. Dat jaar hebben we 8 acts gehad. 5 bands in de zaal, 2 semi-akoestische bands in het voorcafé van Atak en een optreden van Renske de Greef. Zij is een columnist en tevens schrijfster, zij had toen net een boek uitgebracht over een reis in Afrika waar zij de AIDS-problematiek aankaart, dit gaf de serieuze noot aan het festival waar we ieder jaar naar streven.’ Dan vertelt Janai verder over de bijzonderheden van het festival: ‘Red Ribbon Rock is ondertussen bij redelijk wat mensen bekend, we proberen om ook om die bekendheid te waarborgen door een aantal kenmerken aan het festival te koppelen. Om te beginnen is er de zogenaamde “Roodkapje competitie”. Wij waren op zoek naar een symbool, Red Ribbon linkte wij al snel aan rood en daardoor aan Roodkapje. Roodkapje symboliseert een naïef sprookjesfiguur, de manier waarop mensen kijken naar AIDS. Jongeren zien het gevaar niet in van AIDS en hebben vaak de “dat overkomt mij niet gedachte”. Ieder jaar kunnen meisjes zich inschrijven om het nieuwe symbool te worden, daarmee wordt er al voor het festival contact gemaakt met het publiek en is er al interactie. Verder kiezen we ieder jaar een andere huisstijl. Die huisstijl wordt ontworpen door ieder jaar een andere kunstenaar, dat is dit jaar gebeurd door Anouk Koster. Door ieder jaar een andere huisstijl aan te nemen maar wel hetzelfde symbool te gebruiken blijft het interessant voor het publiek. Soms krijgen we ook input uit een onverwachte richting. Hierbij kun je denken aan cartoontekenaars als Nozzman en Floor de Goede die een leuke cartoon over het symbool hebben gemaakt.’ ’Wat het publiek dit jaar kan verwachten van Red Ribbon Rock?’ gaat Janai verder, ‘Een vrolijke editie, we willen de aanwezige mensen weer betrekken bij de optredens. We hebben gekozen voor bands die een indruk achterlaten. De line-up van dit jaar bestaat uit Mambo Kurt, een grote kale Duitser met pornozonnebril die bekende metal/rock nummers bewerkt door middel van een orgel, een absolute entertainer! Dan hebben we the Hot Stewards, een band, voornamelijk gericht op covers uit de jaren 80 nummers. Dit gebeurd op hun geheel eigen manier, die manier is “Emo Eighties Rock ’n Roll” te noemen. Zij spelen zoals het bedoeld is: sexy, ruig n smerig Dan hebben we The Madd, een leuke jaren 60 rock ’n roll beat-muziek band. Ze zijn het archief ingedoken van ongure beatbandjes om daar eigen draai aan te geven. Zowel de The Hot Stewards als The Madd hebben op Noorderslag gestaan en daar hebben ze een fantastische show weggegeven. Ook staan dit jaar The Freaks uit Deventer op het podium. Ik vind het briljant wat deze gasten doen; funk, metal, rock en dit op een geheel eigen wijze. Ze zijn goed, en ze kunnen entertainen, dit weten ze te combineren zonder dat het een gimmick is, erg bijzonder. Het café van Atak willen we omtoveren tot Grootmoeders huiskamer. De bands die hier staan hebben alledrie een link naar Enschede. Om te beginnen Paper Tiger, deze band vindt haar oorsprong in Enschede, het is een band met leuke pop/folk/indie liedjes, te vergelijken met de muziek van Weezer. De 2e band in het voorcafé is Ysis. Ysis bestaat uit twee meiden, oorspronkelijk uit Zwolle. Sanne studeert nu in Enschede aan het conservatorium. Het is een kruising te noemen tussen Sara Bettens en The Corrs, erg geschikt dus tot het neerzetten van een knusse sfeer. Dan hebben we ook nog Yukka, een erg bekende in de regio. Het is te omschrijven als “Stereophonicsachtig”. Een line-up die goed op elkaar is afgestemd dus.’ Als laatste vertelt Janai iets over de toekomstplannen van Red Ribbon Rock: ‘Ik hoop op een olievlekwerking, dat mensen het concept oppikken en dat we de kans krijgen om dit ook in andere poppodia uit te gaan voeren. De organisatie wordt ook steeds verder uitgebouwd, dit jaar is Anna Vergeer erbij gekomen voor de sponsorwerving. De kracht van deze organisatie is dat het buiten een groep vrienden, een groep is die een succes wil maken van dit evenement en de drive heeft om te helpen van bestrijding tegen deze verschrikkelijke ziekte. Het doel is gewoon om zoveel mogelijk jongeren met de boodschap te bereiken, en daar gaan we voor.’ Daarmee is dan ook een einde gekomen aan het gesprek met de man achter Red Ribbon Rock. Red Ribbon Rock vindt plaats op 4 april 2008 in Poppodium Atak in Enschede, kaartverkoop gaat via www.atak.nl.