Bigby is een band waarvan de recensent geen hoge verwachtingen had toen ik hun website bekeek. De lay-out is vrij ‘basic’ en de nummers (slechts drie) die op de website staan spreken niet meteen aan. Ze klinken kaal, alsof er iets mist. Ondergetekende ging dan ook met lage verwachtingen naar het optreden dat voor hen gepland stond in de Singel, Zwolle. Bij binnenkomst in het piepkleine café speelt de eerste band de laatste paar nummers van haar set. Even vrees ik dat dit Bigby al is, maar als ik beter kijk zie ik dat onder de bandleden op het podium de gemiddelde leeftijd ongeveer 45 is. Ik ben dus op tijd. Tegen de tijd dat ik me naar voren heb gewurmd door de mensenmassa, is de band klaar met spelen. De drukte is niet direct de oorzaak van een grote hoeveelheid fans, maar komt vooral door het beperkte aantal vierkante meters dat beschikbaar is voor de cafébezoekers. Na een korte pauze, waarin Bigby zich op het podium installeert, begint zanger en tevens gitarist Arnold Kijk in de Vegte droog door “Anders beginnen we gewoon?” te zeggen en vervolgens ook niets anders dan dat te doen. Het eerste nummer, met dezelfde titel als de EP, ‘Start Over’ doet denken aan Travis. Het staat ook op de website, maar komt hier in het kleine cafeetje toch veel meer tot zijn recht. Het enthousiasme van Kijk in de Vegte werkt bovendien aanstekelijk. Jammer is dat de gitaren en andere instrumenten af en toe de breekbare vocalen overstemmen. Na het tweede nummer is het tijd voor een reclameboodschap. “Kijk allemaal op myspace.com/bigbymusic! Daar kunnen jullie wat meer van ons horen en zien.” Dit is niet de laatste keer dat we herinnerd worden aan de website van de band. Bij het nummer ‘Grains Of Time’ wordt van leadzanger gewisseld. Erik Brassien, die hiervoor als tweede stem fungeerde en ook gitaar speelde, begint met gesloten ogen te zingen. Het is een rustig nummer dat klinkt als een mengeling van Coldplay, Johan en – alweer – Travis. Het laatste nummer van de eerste set is alweer aan de beurt. “We hebben nog niet zo’n groot repertoire, maar dit is wel een héél goed nummer,” zegt zanger Arnold lachend. ‘Sparkles’ wordt overwegend gezongen door Erik Brassien. Helaas overstemt ook bij dit nummer de muziek de zang. Toch is dit het beste nummer van Bigby dat vanavond ten gehore wordt gebracht. Een vijftal minuten later beklimmen de bandleden het podium weer. Het publiek lijkt, net als Bigby, tijdens de tweede set meer los te komen. Voor zover er zenuwen waren bij de bandleden, zijn deze nu helemaal verdwenen. De toeschouwers beginnen hier en daar wat te dansen of mee te bewegen, waar voor de pauze geen sprake van was. Na nog drie nummers te hebben gespeeld, waaronder één nieuw nummer (‘My Sweet Heart’), spelen de jongens nog drie tracks die ze in de eerste set ook al speelden. “We spelen deze nummers nog een keer, dus nu moeten jullie meezingen,” zegt Arnold met een brede lach. De set eindigt net als de eerste set met ‘Sparkles’. Niet meer dan terecht, zo laten ze ons achter met een goed gevoel over de band. Het publiek wil zelfs meer, maar Bigby houdt het voor gezien. “Sorry, dit was het!” Toch grijpt zanger Arnold zijn kans om nog één keer de Myspace van de band aan te prijzen. De jongens van Bigby zijn niet vies van reclame maken. Kort samengevat is Bigby een band die af en toe lijkt op Travis, soms wat weg heeft van Coldplay en van tijd tot tijd vergelijkbaar is met Johan. In tegenstelling tot de opnames die op Bigby’s Myspace zijn te vinden (melancholische luistermuziek), is de band op het podium veel boeiender. Het is meer een live-band. Het enthousiasme van zanger Arnold Kijk in de Vegte werkt aanstekelijk, zowel bij het publiek als bij de andere bandleden. De nummers zijn niet heel speciaal, ze zijn vergelijkbaar met andere Nederlandse bandjes, maar tijdens een optreden hebben ze toch iets extra’s. Een leuke band om naar toe te gaan. Echter voor een cd zal Bigby toch moeten proberen dezelfde energie die op het podium hebben vast te leggen op de schijf.