Zaterdag 7 juni – Badend in het zweet, temidden van het kermislawaai in Deventer, is het een prima plan om eens naar Ommen te verkassen waar vandaag Puntpop wordt gehouden. Alsof het aan ons ligt, begint het bij binnenkomst in Ommen spontaan te regenen: nou, 3voor12 is binnen. De heren en dames van OJC Punt hebben echter voor een podiumtent gezorgd, dus we kunnen gerust zijn. En met één buitje blijken we het wel te hebben gehad. Maar goed, genoeg Oudhollands over het weer geluld. Over tot het festival. Zoals het hoort bij een OJC festival is het programma na enkele optredens al een half uur uitgelopen. Één van bands schijnt er met de hihat stand vandoor te zijn gegaan. Altijd prettig. De eerste band die wij meepakken is Sunset Airlines. Kort samengevat spelen ze punkrock met een metaldrummer met geldingsdrang. Hoewel de beste man af en toe knap drumwerk neerlegt, doet het de muziek weinig goeds. De geluidsman lijkt de panlatmethode (© Patrick Mangnus) te gebruiken, want alles staat voluit. Sunset Airlines maakt door dit soort dingen niet zo’n hele beste indruk. Een eervolle vermelding verdient zangeres Linda trouwens nog. Een schattige variant van Gwen Stefani en Sandra Nasi (Guano Apes). Ook uiterst knuffelbaar is het navolgende Medousa. Twee zingende meisjes met akoestische gitaren, ondersteund door een extra gitarist (ook akoestisch) en een jongeman met een trommel. Ze brengen lieflijke singer-songwriter liedjes, afwisselend in het Nederlands en Engels gezongen. De dames hebben in ieder geval voor genoeg eigen publiek gezorgd. Het staat voor het podium vol met bekenden van het groepje. Al met al een rustig, maar geslaagd optreden. Ondertussen is er buiten de podiumtent ook van alles gaande. Zo wordt er druk geskate en is er een vrachtwagen met een PA naast het skatepark geparkeerd, waarop verschillende demonstraties te zien zijn. Zo zien we een groep meisjes en vrouwen onder de bezielende leiding van hun overenthousiaste guru een Tai-Bo choreografie uitvoeren en vindt er later nog een djembé-sessie plaats. Bij dat laatste is gezorgd voor een tiental djembés waarop – inmiddels redelijk in de olie rakende – bezoekers mee kunnen doen. Erg leuk om deze zaken ook in het programma op te nemen. Op het moment dat iedereen een beetje in lijkt te kakken is het tijd voor The Freaks. En dat is precies het moment waarop ze op hun best zijn. Meteen trekken ze al het volk de tent in. De regelmatige lezer van 3voor12/Overijssel zal ze onderhand wel kennen. De Dirty Dancers zijn dit keer thuis gebleven, maar zanger Jordi is in zijn eentje natuurlijk al vies genoeg. Enthousiast hitst hij het publiek op. Samen met de band heeft het publiek er duidelijk schik in. Hoogtepuntje van de dag. Ook de enige met een goed geluid overigens. Vervolgens betreden de wat oudere heren van The Heavens Devils het podium. De solide heavy rock klinkt verdacht bekend en doet dan ook aardig wat mensen meebewegen. Zanger Erwin werkt zich binnen een paar nummers compleet in het zweet. En mocht er ooit een Meatloaf lookalike contest komen, hij zou hem zomaar kunnen winnen. De band is opvallend strak en weet aardig wat zwarte shirtjes en leren jacks te overtuigen. Daarna The New Low. Dit jonge, rustige gezelschap specialiseert zich in vrolijk groovende rock met een hang naar vroeger. Spelen voor het plezier, dat blijkt ook uit de spijker-op-de-kop-slaande aankondigingen waarin zanger John alleen piepen en kreten uitslaat. Wel jammer als dan net je gitaar ermee ophoudt. Maar goed, The New Low overtuigt door lekker song materiaal dat prettig weg luistert. Voor ons kwam hiermee een einde aan Puntpop, maar de lokale jeugd dronk, rolde en rookte er tijdens de overige bands vast nog een paar. Tijdens The Heavens Devils werd het ook wat drukker. Kinderen in bed en papa - en mama als de oppas niet zelf al aanwezig is - nog even de weide in zullen we maar zeggen. Een feestje voor de locals.