Death Rattle Boogie Tour (Deel 2)

Greyline gaat verder met tour in Nederland

Tekst: Job Tichelman, ,

Greyline gaat verder met tour in Nederland

24 april 2008 @ Café Mukkes, Leeuwarden De eerste show van het Nederlandse deel van de Death Rattle Boogie Tour is voor ons op bekend terrein. We hebben al talloze keren in Café Mukkes gespeeld, waaronder het optreden ter ere van het uitkomen van ons vorige album ‘Red Carpet Avenue’. Vanavond veel vrienden en bekenden. Het weerzien met de Denen is vroeger dan verwacht. Mart en ik zijn ’s middags al naar Leeuwarden gegaan om nog even in King Kong records te neuzen en tot ons grote verbazing zien we om vier uur ergens op een terras de kliek Denen al zitten. De ene helft stomdronken, de andere helft gebroken van een nacht reizen. Wat bleek nou: ze hadden al om zes uur ’s ochtends de boot naar Puttgarden genomen. Dat betekent dat ze om een uur of vier uit Kopenhagen zijn vertrokken. De dronken helft van de band heeft daarom besloten om het de avond ervoor om een uur of twaalf alvast maar op een zuipen te zetten. ‘Om de reis zo min mogelijk te merken’. Vooral gitarist Jakob was zo zat als een kanon. Vrij komisch want daardoor werd zijn krakerige Deense accent nog een stuk sterker. De avond in Mukkes heeft Jurjan deels zelf opgezet. Een goede opkomst voor een donderdag. Met een mannetje of 50 is Mukkes lekker gevuld. Het plaatselijke Hexachord opent de avond. De band eindigt verassend met een Deftones cover! Daarna is het aan Dødning om over het publiek heen te walsen. Op de een of andere manier hebben ze het vanavond niet helemaal. Ze staan veel te hard in de zaal, veel mensen grijpen getergd naar hun oren. Het podium is duidelijk te klein voor beschonken schreeuwer Aske, hij stoot voortdurend tegen zijn bandleden aan. Ze moeten kennelijk even opwarmen dit weekend. Onze show gaat gesmeerd. Niets bijzonders verder. Wel altijd hetzelfde liedje in een kroeg/kleine zaal: Mensen vooraan vonden het geluid goed, achterin was het geluid ‘kut’. 25 april 2008 @ Tsunamifest (’t Gooisch Podium), Hilversum Voor het eerst zullen we vanavond zonder bassist Mart spelen. Hij gaat uit de band en zanger Jabe gaat de bas overnemen. Mart speelt vanavond met zijn grindband DrDoom in de Baroeg in Rotterdam. Morgen zal zijn laatste show met Greyline zijn. In de oefenruimte lopen de baslijntjes goed met de vocalen mee en Jabe lijkt klaar te zijn voor de ontgroening Voordat we naar Hilversum gaan is er nog even tijd om wat te hangen op mijn balkon in Zwolle. De roadie van Dødning, Andreas, is een stoer ogende viking met een blonde staart en een baard. Zijn blik verraad echter dat zijn aard verfijnder is dan zijn uiterlijk. Het blijkt een vriendelijke jongen te zijn met een grote passie voor films. Hij kan niet meer stuk als blijkt dat hij Special Agent Dale Cooper van Twin Peaks op zijn arm heeft getatoeëerd. Evenals Laura Palmer, Amelie en Godfather Don Corleone. Een arm vol films. Het is in Hilversum lang wachten. We moeten er al in de loop van de middag zijn, terwijl we pas een uur of twaalf spelen. Gelukkig verblijdt een of andere hyperactieve Gooische trut ons met de term ‘vers’, net zoiets als: ‘cool’, ‘vet’ of ‘leip’. Het is wel even wennen zo zonder Mart. Zijn eeuwige maar vooral gezellige gelul over versterkers, noise, distortion, tieten en reten is opeens erg afwezig. Het Tsunami festival wordt ieder jaar goed bezocht. Zo ook deze editie. Het publiek bestaat vooral uit enorme klieken alto-jeugd, plus nog wat verstokte metal-veertigers. Dødning walst nu de tent wél plat! En niet zo’n beetje ook. De zware bikerriffs zijn vandaag helemaal op zijn plek In combinatie met de opzwepende rockstar praatjes van zanger Mikkel krijgen de noordelingen het jonge publiek mee. Na lang wachten is het zo ver. Als viermans-formatie de planken op! Jabe doet het goed, maar we kunnen merken dat het zijn eerste keer als bassist/zanger is. Af en toe laat hij een steekje vallen in zijn zang omdat hij zich te veel op het nieuwe element bassen focust. Voor een eerste show, en in zo’n korte tijd het bassen gecombineerd met zang eigen gemaakt te hebben, kunnen we alleen maar trots zijn op ons Jabe  We kijken de toekomst vol vertrouwen tegemoet! 26 april 2008 @ Dynamo, Eindhoven Omdat we na het optreden in Hilversum al naar Einhoven zijn gegaan om bij Jabe te pitten hebben we vandaag alle tijd om uitgebreid te ontbijten en in de zon te zitten. Het alcoholgebruik van enkele Denen blijft ons verbazen. Ze beginnen ’s ochtends steevast met een pilsje. Eigenlijk zuipen ze gewoon de hele dag door. Voordat we naar de zaal gaan om versterkers en gitaren uit te laden is het eerst tijd voor een potje voetbal! Nederland – Denemarken in een of ander parkje in Eindhoven. Remco blijkt écht een verrader, want hij speelt met de Denen mee. De wedstrijd begint gemakkelijk. Al snel staan we met 5-0 voor. Het lijkt een makkelijke pot te worden. Mart blijkt als voetballer een soort Edgar Davids met speed op te zijn. Als hij Viking Adreas ‘per ongeluk’ ontzettend hard in zijn ballen ramt ligt de stoere noordeling als een kind te creperen. Vanaf dat moment wordt de wedstrijd grimmiger. Als spelverdeler Banaan geblesseerd raakt verliezen we de grip op de tegenstander. Na lang met 9-4 voor te hebben gestaan verliezen jammerlijk met 10-9! Typisch Nederlands… Eenmaal aangekomen in Dynamo is het opbouwen en chinees eten waarna Dødning een degelijke show weggeeft. Lekker strak en met een goed geluid, al schijnen de zuiderlingen het wat moeilijk te hebben met de muziekstijl. We vinden het altijd cool om in Eindhoven te spelen. Er zijn daar een aantal gasten die ons een warm hart toedragen en ze slepen ons na afloop altijd mee naar allerlei geinige tenten. Omdat de zes bands die vanavond spelen verdeeld zijn over twee naast elkaar liggende zaaltjes is er alle tijd om rustig te soundchecken. Echt een raar gevoel dat Mart vanavond voor het laatst zijn ‘rotators’ zal maken bij ons. Het optreden is een waardig afscheid voor Mart, of eigenlijk Kochlov. We spelen bezield, hard en strak. Het publiek maakt een gebiologeerde indruk. Enkele blikken van verstandhouding tussen mij en Kochlov tijdens ons favoriete passages zijn tegelijkertijd mooi en treurig. Bedankt jongen! Voor vier vette jaren! Na een ietwat sentimenteel kwartiertje is het na afloop tijd voor een lekker dronken avond met ons Brabantse vrinden Maurice, Helmond Trooper, Mitsj en Willöm. En natuurlijk de maffe Denen die we na een avondje keihard stappen, vroeg in de ochtend weer uitzwaaien. ‘Goud’n weekend!’