Rond negen uur ’s avonds kleuren grijze wolken het uitzicht boven De Buze, waar jaarlijks het befaamde metalfestival Stonehenge plaatsvindt. De zeshonderd festivalbezoekers kijken angstvallig omhoog en zoeken een half uur later onderdak in De Buze of onder één van de stands. Dat het kleine betonnen buitenpodium een dag lang gitaar- en gruntgeweld kan doorstaan moge inmiddels duidelijk zijn. Of de bezoekers en de geluidsapparatuur het naderende noodweer kunnen doorstaan is een andere vraag. Gedurende de middag is in Steenwijk van regen nog geen sprake en kan de metalliefhebber juist genieten van een stralende zon. Cote d’Aver opent het festival. Voor de Steenwijker geen onbekende, want de death grind-band met vocals als van een speenvarken (zoals het programmaboekje terecht opmerkte) startte in 2003 in Steenwijk. Ook DrDoom, opener van het binnenpodium, komt uit de omstreken, maar haar muziek bevat naast grindcore ook noise- en drone-invloeden. Hun show is erg eigenzinnig en levert hen afgelopen jaar niet voor niets een plek op ZXZW op. Ook op andere momenten reikt de programmering verder dan grindcore en andere zware metal. Zo neigt Dark Age bij vlagen naar dark wave, waarbij de festivalbezoeker van een indrukwekkend verzetje wordt bediend. Naast binnenlands talent kent Stonehenge ook dit jaar internationale namen. Bijvoorbeeld het uiterst strakke Sadist uit Italië, een band die technisch behoorlijk onderbouwd is. Het Oostenrijkse Belphegor gaat al vijftien jaar mee en bewijst op Stonehenge dat deze ervaring garant staat voor een erg harde en strakke set. De Franse band Goryptic had vorig jaar overtuigd in café De Zwetser, waar de pre-party van Stonehenge plaatsvond. Echter, op het heetst van de dag kwam de bruutheid van hun muziek afgelopen zaterdag niet optimaal tot zijn recht. Tot slot is er weer een sterke hoofdact geboekt dit jaar. Het Zweedse Entombed is sinds eind jaren negentig al bezig en is al even zo lang een toonaangevende band als het gaat om death metal. Voor aanvang van het optreden worden echter de eerste bliksemschichten gesignaleerd, waarop besloten wordt om het geplande buitenoptreden naar binnen te verplaatsen. Wanneer de band haar eerste nummer inzet wordt duidelijk dat de verhuizing allerminst een smet op de dag is. Een optreden van een band van dergelijk formaat in de kleine zaal van De Buze is legendarisch en maakte de veertiende editie van Stonehenge wederom zeer geslaagd.