1 op de 9 vrouwen in Nederland heeft borstkanker, dit heeft vier leerlingen van het Assink Lyceum in Haaksbergen aan het denken gezet. Zij besloten om daar wat mee te doen voor hun sectorwerkstuk. Zij besloten dat het geen powerpoint-presentatie voor de klas of een rapportage moest worden maar dat dit grootser aangepakt moest worden. Om zowel jongeren als ouderen aan het denken te zetten besloten zij zich actief voor Pink Ribbon in te zetten, en niet zonder resultaat. Deze vier leerlingen kregen het voor elkaar om een benefietoptreden met vier bands uit het oosten op te zetten dat uiteindelijk € 500,- opbracht. 6th Day Of May is de band die vanavond de aftrap mag doen. De band heeft jonge bandleden en is zeker nog in ontwikkeling. De nummers zijn erg in één stijl met eenvoudige drumpartijen. De zang lijkt af en toe geforceerd. Deze band is te omschrijven als een schoolband met potentie. Dat ze potentie hebben blijkt uit een rustig nummer, het is een heel ander nummer dan de andere nummers, de stem van de zanger ontspant en het zit goed in elkaar. Dit, in combinatie met het enthousiasme en het contact met het publiek, lijkt mij reden om erop te vertrouwen dat deze band meer kan en ook meer gaat laten zien in de toekomst. De tweede band is No-Sense. Een leuk detail is dat twee van de bandleden direct betrokken zijn bij de organisatie van deze avond. Ik word erg enthousiast van deze band. Jonge jongens die catchy covers spelen van onder andere Green Day, Blink 182, Di-rect en Nirvana. De band is goed op elkaar ingespeeld, dit veroorzaakt een energieke show waarop je eigenlijk niks anders kan doen dan meezingen en genieten. Een absoluut hoogtepuntje van deze band vond ik toch wel de overgang tussen het nummer ‘Rollercoaster’ van Di-rect en ‘Song 2’ van Blur. Tussen deze nummers vindt een bijzondere drumsolo plaats van hoog niveau waarin de bandleden worden geïntroduceerd. Deze jongens kunnen trots op zichzelf zijn. Dan is het de beurt aan Blueprint, een band bestaande uit een drummer, gitarist, bassist en een zangeres. Bij het eerste nummer valt het al op dat de zangeres een sterke uitstraling en een goede stem heeft. Ze spelen zowel eigen nummers als covers, en van beide word ik blij. De covers die gespeeld worden zijn veel nummers van Anouk. Ook spelen ze nummers van No Doubt en van Leaf. De afwisseling tussen eigen nummers en covers is goed en alle nummers hebben één ding gemeen, de stem van de zangeres is er uitermate geschikt voor. Ook niet onbelangrijk is dat deze band plezier heeft in wat ze doen. Dan, als laatste spelen de The Tommycats. Dit optreden is anders dan anders, in plaats van de party die ze vorige week nog op Eurosonic neerzette (zie ons verslag) laten de mannen zien dat ze ook een andere kant hebben en het optreden is intiem. Het publiek luistert geboeid en de zaal is onder de indruk en stil. Tijdens het bekende ‘Dancing in the Rain’ levert dit een absoluut kippenvel moment op. Eerlijk toegegeven, The Tommycats gaven weer een fijn muzikaal stukje in de tijd weg.