Plastic Halo: van Local Hero naar de nieuwe Johan?

Het succesverhaal van Plastic Halo

Jelmer Luimstra, ,

Plastic Halo bracht vorig jaar hun debuutalbum uit The Time Is Right, But What’s Left Of It?. Sindsdien gaat het de band voor de wind. Van nasaal stemgeluid tot Local Hero. Plastic Halo vertelt over hun inside jokes, hun Local Hero-status en de hun passie voor mooie vrouwen.

Het succesverhaal van Plastic Halo

Je zal het maar hebben: jouw band wordt continu genoemd en krijgt steeds kritiek over je nasale zanger. De Zwolse formatie Plastic Halo kon het echter weinig schelen. Ze speelden hard door en brachten het album 'The Time Is Right But What's Left It It?’ uit. Een puik britpopalbum waar de energie van afdruipt, maar waar ook de nodige dosis melancholie in verstopt zit. Vorig jaar werd de band door Live XS zelfs tot Local Hero uitgeroepen. Reden genoeg voor een interview met twee bandleden: Jorrit Boxum (zanger) bijgestaan door Maarten Rischer (gitarist/toetsenist). Vorig jaar bracht Plastic Halo het album uit 'The Time Is Right, But What’s Left Of It?. Een album dat nu al zeer vaak positieve recensies ontving. En het album dat ze een optreden gaf in Paradiso. Echter, de titel klinkt erg somber. Jorrit legt de keuze voor deze titel uit. ‘We wilden met deze cd een goede indruk maken met mooi werk. We dachten: “Het moet nú gebeuren. Maar hoeveel tijd is er nog?” Op deze wijze kwamen we op deze titel. Het heeft misschien iets melancholisch. Dat is ook wel zo, maar het is ook een inside joke. Zo vonden we het grappig dat op de linkerkant ‘right’ staat en aan de rechter kant ‘left’. Humorloos is deze band dan ook niet te noemen. De hoes van het album geeft dit wel aan. Zo prijkt op dit album een bovenlichaam van een vrouw met de titel van de plaat op haar buik geschilderd. Een controversiële hoes, die ook zeer bewust is gekozen, zo legt Maarten uit. ‘Sex was de gedachte. Een mooie vrouw, toch?’ De kritiek die Plastic Halo vaak krijgt te verduren is dat Jorrit’s stem nogal nasaal is. De muziekcritici waren bikkelhard en vielen telkens weer over het stemgeluid van de zanger. Jorrit trekt hier zich weinig van aan: ‘Dat is gewoon mijn stem. We hebben hier vaker commentaar over gehad. Vanaf het moment dat we het zelf zijn gaan benoemen in onze biografie kregen we er ineens geen kritiek meer op. Maar mijn zang ontwikkelt zich nog steeds.’ Hoewel het zanggeluid een kritiekpunt was, waren enkele muziekbladen lovend over deze band. Zo werd onlangs Plastic Halo uitgeroepen tot Local Hero door muziekblad LiveXS. Een leuke bonus voor de band die hen geen windeieren heeft gelegd. ‘Door deze titel staan we nu op 'Fabchannel' en dat is voor ons zeer belangrijk. Zo kan nu iedereen ons optreden in Paradiso bekijken. Bovendien konden we mede door deze titel een optreden krijgen in het Paard van Troje.’ De Local Hero-status leverde niet alleen meer optredens en publiciteit op het zorgde eveneens voor meer bekendheid aldus Jorrit. ‘Er is altijd wel een vaste vriendengroep die bij onze concerten komt kijken. Maar nu zien we ook weer nieuwe koppen die dan weer bij volgende concerten zijn terug te zien.’ Als men luistert naar Plastic Halo is de invloed van Johan zeer herkenbaar. Jorrit bevestigt dit. Maar niet alleen Johan inspireert de jongens van deze band. Na kort overleg concluderen beide heren dat Muse eveneens tot het lijstje van inspiratoren behoort. ‘Muse is zo bombastisch. Maar de Beatles zijn eveneens van invloed geweest. Zij stonden immers aan de basis van de popmuziek.’ Ambities om de nieuwe Johan te worden heeft Plastic Halo niet. ‘We maken gewoon de muziek waar we ons goed bij voelen. Niet wat hip is, hoewel de Britpop wel hip is op het moment.’ Echter, andere ambities heeft de band wel. Zo vertelt Maarten gekscherend: 'Ik wil nog graag in het voorprogramma staan van de Stalingrad Cowgirls. Dat zijn drie vrouwen. We zagen ze op Eurosonic en.. wauw, wat een vrouwen.' Tekst: Jelmer Luimstra & Judith Heemskerk