Peter Pan Speedrockt in string

Ze kunnen het nog steeds!

Tekst: Matthijs Hakfoort Foto's: Anouk Timmerman, ,

Men neme: 1 bierbuik, 275 fans, 1 zwarte string, een handvol tattoos, 1 gitaar, een 3-snarige bas, 1 drumstel, 1 pit, 1 aanranding, een constante stroom bier en (oh ja) 1,5 uur keiharde stampende rockmuziek. Even schudden, en voila: uw avond Peter Pan Speedrock is gereed.

Ze kunnen het nog steeds!

In een stomend Atak komen de mannen van Peter Pan Speedrock het podium op. De band The Goods heeft het publiek al flink voorbereid door een bombardement van strakke rock op ze los te laten. Het is zaterdagavond 23 februari, en een vol Atak smacht naar de klanken van de band die zich alweer een tijdje niet in deze uithoek heeft laten zien. Als het drietal (samen met bandgimmick Dikke Dennis) het podium betreedt, stijgt dan ook een instemmend gejoel op. Nadat Dikke Dennis de band heeft aangekondigd verdwijnt hij achter de basversterker. Tijdens het eerste deel van het optreden verschijnt hij af en toe als een (overgewichtig, getatoeëerd) duiveltje uit een doosje in beeld, en seint hij om meer bier. Waarom een bierbuik een bierbuik heet is hier maar weer eens onderstreept. Maar terug naar de muziek, want daar gaat het tenslotte om. De band zet in met een aantal eigen nummers waarop het publiek zich volledig kan uitleven. Al snel ontstaat een pit voor het podium en de eerste stagediver laat ook niet lang op zich wachten. De band verstaat tot in de finesses de kunst van het rechtdoorzee-rocken, en straalt een enorme energie uit die opgepikt een teruggekaatst wordt door het publiek. Tijdens het middenstuk van de set worden een aantal covers gespeeld en kakt het geheel een beetje in. De bar krijgt het even druk als mensen de relatieve rust gebruiken om bier te halen. Naar het einde toe herpakt de band zich echter en zet Atak tijdens de toegift op zijn kop. Dikke Dennis verschijnt weer op het podium, zingt een nummer en trekt een meisje het podium op dat vervolgens een half nummer in een soort wurggreep lichtelijk angstig om zich heen kijkt. Tijdens het volgende nummer duikt de mascotte het publiek in. Hij wordt (zichtbaar met moeite) de zaal rond gedragen waarbij blijkt dat hij onder zijn afzakkende spijkerbroek getooid is in een zwarte string. Voor een aantal mensen in het publiek zal dingen aanraken nooit meer hetzelfde zijn. Tijdens de laatste twee toegiften stort Dennis zich in de pit en terwijl gitarist Erik van The Goods het podium op getrokken wordt en een nummer mee-rockt, vermaakt de zaal zich opperbest. Als uiteindelijk het op het podium geklommen publiek de basversterker molt is daarmee een passend einde gekomen aan de avond. Het laatste beeld is een rondbuikige schim die gebarend om meer bier de zaal verlaat. Het bleef nog lang onrustig in Enschede.