Di-rect vertelt over de gevolgen van 8 jaar ervaring

’Grootser, meer ervaring en volwassener, dit was het moment ervoor’

Tekst: Daisy Oosterbaan Foto's: Matthijs Hakfoort, ,

Di-rect staat nog aan het begin van de theatertour wanneer zij al vol vertrouwen zijn erover. 3voor12 Overijssel kwam, zag, praatte met en geloofde Di-rect.

’Grootser, meer ervaring en volwassener, dit was het moment ervoor’

Tijd om tot zichzelf te komen hebben de jongens van Di-rect niet. Na de show staan de fans in de rij voor een foto en een handtekening. Hierna vertrekken ze naar de kleedkamer waar ik klaarzit om hen alles te vragen over de theatertour en andere toekomstplannen. Met een biertje (Heineken, uiteraard) erbij praat ik hierover met Tim, Spike en Bas. Een gesprek om nog eens aan terug te denken. ’Het was te gek! Dit was de derde keer dat we deze show deden, de twee keer officieel, spelen in een theater heeft zoiets gaafs!’ vertelt Spike enthousiast terwijl hij op zoek is naar een aansteker en zijn biertje opent. Bas knikt: ‘De vaste vorm van een theater is erg fijn, dit is de tweede keer dat we een tour doen door theaters. Vorig jaar hadden we een deel met akoestische nummers en een deel nummers zoals men dat van ons gewend is. Nu hebben we er voor gekozen om de hele show semi-akoestisch te gaan doen, ook om te bewijzen dat je akoestisch ook iets groots kan neerzetten. Je gaat met een akoestische set terug naar de oorsprong van het liedje, wat trouwens niet wil zeggen dat we niet van plan zijn om nog te gaan rocken, deze zomer gaan we weer festivals af.’ Tim: ‘Theaters trekken ook ander publiek, dat is wel heel gaaf, er komen zulke verschillende mensen op af. Er zijn fans aanwezig, maar ook theaterbezoekers die nieuwsgierig zijn geworden, erg leuk! We krijgen daar dan ook veel positieve reacties op.’ ’Of we veranderd zijn na 8 jaar? Het is niet zo dat we alleen maar meer ervaring hebben opgedaan. We zijn 8 jaar verder, dus ook 8 jaar ouder, we hebben ons verder individueel ontwikkelt. De inspiratie voor de liedjes is anders en het is zeker een feit dat we een betere instrumentbeheersing hebben, anders hadden we een tour als deze nooit kunnen doen’ vertelt Bas, Tim: ‘Datzelfde geldt voor de rockopera Tommy. Het is een uitdaging, maar het geeft ons een goed gevoel.’ Bas: ‘Ja, we willen zo dichtbij het origineel blijven, het is tenslotte echt een grote eer dat we dit mogen doen. Jan Rot had het idee dat in Nederland deze rockopera ook gespeeld moest gaan worden, op voorwaarde dat wij dit zouden gaan doen, daar ligt de uitdaging dan ook.’ Spike over Tommy: ‘Het heeft natuurlijk meegeholpen dat wij in onze begin periode het nummer “My Generation” van The Who hebben gecoverd, dan word je toch sneller daarmee in verband gebracht.’ Bas: ‘Voor ons is het ook belangrijk geweest in de keuze om het te doen dat wij ons kunnen identificeren met The Who. The Who is Rock ’n Roll. Behalve dat kunnen we ons ook goed identificeren met de bandleden van the Who. De bassist, John Entwistle, was de stille kracht van de groep. De zanger, Roger Daltrey, is charismatisch, net als Tim. De gitarist Pete Townshend gaat op het podium net zo te keer als Spike, en Keith Moon, tja, die vertoont ook zeker overeenkomsten met Jamie. We hebben wel veel commentaar gekregen, het is een kritisch publiek, een geheel nieuwe doelgroep. Sommigen uit die groep vonden het totale heiligschennis, die groep wil ik dan bij dezen uitnodigen om te komen kijken of ze gelijk hebben of niet!’ ‘Plannen voor een nieuw album zijn er op dit moment nog niet concreet, eerst touren en Tommy doen, daarna opnieuw het proces in creatief zijn. ‘We willen tenslotte wel met iets verrassends en vernieuwend zijn en er is geen haast bij’, vertelt Spike over andere plannen. Een tijdje geleden heeft Tim meegewerkt aan een project van Frederique Spigt, het uitbrengen van een cd met nummers in samenwerking met andere artiesten. Op de cd ‘Mans genoeg’ is het duet ‘Little Arcobat’ terug te horen. Wanneer ik vraag of er nog iets dergelijks op de planning staat breekt er in ons bijzijn een ware brainstorm sessie los. De jongens wisselen meteen van gedachten en de muzikale invloeden komen naar boven. Uiteindelijk komt Tim met een glimlach met de eindconclusie: ‘Zo’n project is erg gaaf, maar zoiets moet op je pad komen. Het is wel leuk dat zo’n duet de mensen aanspreekt in ieder geval.’ Daarmee komen we ook aan het einde van het gesprek, helaas. Met vertrouwen in de toekomstplannen neem ik afscheid van de jongens. Wie nieuwsgierig is geworden naar Di-rect, op hun website staan alle data van de theatertour vermeld en Tommy zal vanaf volgend theaterseizoen te zien zijn.