Was Love Bites in Engeland uit 2004 een girlrockband die langs de scholen toerde om kinderen te leren hoe te rocken, de Nederlandse versie Lovebite is hier niet mee te verwarren. Daar zorgt de mannelijke zanger Eggie met zijn ruige stem wel voor. De Zwolse band, die vanaf 1990 bestaat, heeft vorig jaar hun inmiddels vierde album ‘Go For The Throat’ uitgebracht. Na Troops Of The Damned in 2000, besloten de drie heren, Eggie (zang/gitaar), André (bas) en Joosten (drums), het na een pauze nogmaals te proberen. En het resultaat van deze inmiddels oude rotten is er een die hard door pompt, stoomt en door beukt. Een stevig punk/speedrock album dat met de juiste volume je doet wegblazen. Lovebite, die vaak wordt vergeleken met Exploited dan wel Motorhead, is na zeventien jaar spelen niet minder hard dan wel uitgespeeld. Dit bewijzen de heren met hun nieuwste album. Nummers zoals Wild Real Blond met zeer strakke en snelle dubbele bass die de luisteraar haast op zijn stoel doet springen, of Resurrection die het bloed sneller doet stromen maken dit album zeker het luisteren waard. Echter, na tien nummers moet men toch even weer op adem komen voordat Go For The Throat weer in de cd-speler geplaatst kan worden. Stoom komt uit de boksen, de cd-speler brand haast door en de luisteraar bevindt zich haast in een delirium. Tien nummers is dan ook de daadwerkelijke limiet, mits de luisteraar geen pap kan krijgen van een hoog tempo speedpunk die niet van ophouden weet. Kortom, de nieuwe cd van de doorgewinterde Lovebite is zeker niet in tempo omlaag gegaan na hun zeventienjarige bestaan. Een album waarmee de stereo-installatie moeite heeft met afspelen, maar dat toch het beste uit de verf komt tijdens een concert van de snelheidsduivels genaamd Lovebite.