Zon, strand, ijsjes en Corona's bij Leaf

Lichtpuntje in de duisternis op 6 december in Atak

Tekst: Gracia Visscher / Foto's: Marieke Waalwijk ,

Eerlijk is eerlijk, eigenlijk vind ik de winter maar niks. Sneeuw, kou en gladheid mogen van mij helemaal wegblijven. Ik was dan ook in mijn nopjes toen ik hoorde dat mijn zomerobsessie Leaf naar Enschede kwam om me te voorzien van een warm gevoel...

Lichtpuntje in de duisternis op 6 december in Atak

Terwijl Sinterklaas het land weer verlaat en de kerstbomen de huizen verlichten, droom ik over het zonnetje in de zomer. Eerlijk is eerlijk, ik vind de winter maar niks. Sneeuw, kou en gladheid,van mij mogen ze wegblijven. Ik was dan ook in mijn nopjes toen ik hoorde dat Leaf naar Enschede kwam, want Leaf is mijn zomerobsessie bij uitstek. De hele zomer heb ik July, Wonderwoman en New Song staan krijsen tot mijn zusjes er gek van werden. Nu, terwijl het tegen 5 uur al donker is, vind ik het toch moeilijk om July nog met volle overgave mee te zingen. Daarom ben ik erg blij dat Leaf vanavond mijn avond komt opfleuren.

Vrolijk, bijna huppelend loop ik richting Atak. Halverwege begin ik te twijfelen als ik zie wat er voor de deur staat. Het is nog verbazendwekkend rustig voor het Muziekkwartier! Maar de avond is nog jong en het duurt nog een tijdje voordat mijn zomerbandje het podium betreedt. Lickety Split, de lokale meidenband met ballen, bijt vanavond het spits af. Een week eerder had ik ze al bewonderd in Friends, maar vanavond staan ze in de Grolsch zaal, die jammer genoeg nog niet eens halfvol is als ze beginnen. Desondanks beginnen de meiden lekker en dat houden ze eigenlijk het hele optreden vol. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld, lijken er ondanks de zenuwen lol in te hebben en het zijn gewoon lekkere nummers die ze spelen. Ik vind de muzikaliteit van deze meiden echt mega, en als ze nu nog wat meer durven los te gaan op het podium denk ik dat ze het nog ver kunnen schoppen. Ik ben vanavond wel een beetje fan geworden van Lickety Split. Vooral het nummer Believer vond ik erg fijn. Een welverdiend applaus voor deze meiden.

Nadat de meiden van Lickety Split het podium verlaten hebben, word het langzaam toch wat drukker in de zaal. Mensen gaan meer bij het podium staan voor de hoofdact van vanavond. Ik, als een ware fan, sta natuurlijk helemaal vooraan. Wanneer Leaf het podium op komt, hebben ze vanaf de eerste minuut het publiek ingepakt. Alle grote nummers komen voorbij en worden luidkeels door het publiek meegezongen. Het zeskoppige gezelschap zit er lekker in, heeft lol en dat brengen ze over op het publiek. De liedjes zijn stuk voor stuk vrolijk en je kunt er niet genoeg van krijgen. Een mooi rustig nummer wordt opgevolgd door 'New Song', dat weer lekker dansbaar is. Dit maakt Leaf heerlijk om naar te luisteren. Het optreden heeft een heel intiem gevoel, vooral wanneer de bandleden gaan zitten. De liedjes vloeien eruit en ik krijg er tranen van. Het hele optreden is één groot heerlijk briesje in de zomer. Ik wil niet dat het ophoudt. De bandleden hebben er plezier in, en wat klinken ze toch goed samen. Het enige storende aan deze avond waren de meisjes naast mij, die volgens mij iets te veel bier op hadden. Ik was al fan van Leaf in de zomer, maar in de winter zijn ze mijn lichtpuntje in de duisternis.

Helaas komt ook aan dit optreden een einde, en na mijn favoriete nummer 'July' verlaten mijn helden het podium. Met een tevreden gevoel ga ik richting huis, helaas wel weer door de kou. Wat een avond perfecte muziek. Ik kan nog heel lang doorgaan over hoe geweldig de bands waren, maar zie het als een tip en ga ze zo snel mogelijk bekijken. En ik sluit dit artikel af met een poster op mijn deur en 'July' uit mijn headphone.