Et Voila! zou een leuke avond moeten zijn. Met muziek, verhalen over muziek en cultuur in één sprankelende show. Dat stond tenminste in de aankondiging. Alhoewel de opzet zeker origineel is, lijkt de show meer een aaneenschakeling van presentaties over de boeken die de gastheren zelf hebben geschreven, opgeluisterd door Denvis en The Horse Company. Het publiek kwam met grote verwachtingen op zaterdag 6 december naar het Burgerweeshuis in Deventer, maar kon niet worden geboeid.

De avond begint met The Horse Company. Deze braaf aandoende, britpop-achtige, Weezer-look-a-likes beginnen met een tamme set van drie nummers. Het eerste nummer klinkt lekker, maar daarna brokkelt het tempo af. Bij het derde en laatste nummer van de eerste set is het tempo dermate laag, dat het grootste gedeelte van het publiek naar de bar gaat om zich te laven aan alcohol.

Wanneer Leon Verdonschot op het podium verschijnt, begint hij een verhaal voor te lezen over zanger Denvis, uit een door hemzelf geschreven boek. Het verhaal gaat over een redelijk bijzonder optreden van Denvis in Duitsland, waar hij al zingend naakt uit een taart moest springen. Vlak daarna verschijnt Denvis, godzijdank gekleed, ten tonele. Enthousiast begint hij covers te zingen, maar op de een of andere manier komt het niet helemaal over. Zingen en gitaar spelen kan hij uitstekend, maar het publiek lijkt niet onder de indruk. Ik vraag mij af of dit aan het publiek ligt of aan het slechte geluid. De verhalen van Leon Verdonschot die erna volgen, komen ook niet aan.

Na een aantal nummers van Denvis wordt de ‘mystery guest’ van de avond gepresenteerd: Inge van Calkar. De zangeres van Ysis (op gitaar) is een streling voor het oog: blond, jong en mooi. Nadat haar gitaar eindelijk gestemd is, blijkt dat ze nog kan zingen ook. Ondanks dat ze maar drie nummers de tijd heeft om haar iets te lieve liedjes ten gehore te brengen, maakt ze hoe dan ook indruk op het mannelijk gedeelte van het publiek.

Gerard Ekdom, de stem van Arbeidsvitamine op 3FM, presenteert zijn boek met leuke anekdotes. Over het begraven van de single ‘Thriller’ van Michael Jackson, na het zien van de clip. Over zijn liefde voor muziek dat op zijn tweede jaar al begon. Over Julio Iglesias die, behalve met 8.000 vrouwen het bed heeft gedeeld, altijd door zijn ouders werd gedraaid. En dat zijn ouders meegingen toen Gerard een interview mocht doen met hem. Het luistert leuk, maar ook hier geldt: heel pakkend is het weer net niet.

Gummbah weet bijzonder goed een saai verhaal zo te brengen dat je in de lach schiet. Hij behandeld het thema ‘Net niet verschenen boeken’, over boeken waarvan een dummy is uitgebracht, maar die nooit zijn verschenen. En dat is maar goed ook. Boeken met een titel als ‘Egberts stank sloeg alleen Jos niet in zijn gezicht’, ‘Beste homo’s van het waardetransport’, ‘Niet roeien maar wurgen’ en ‘Jaques ziet er goed uit, maar hij was het niet’ ga je serieus twijfelen aan het talent van de schrijvers die zoiets willen uitbrengen. Gummbah zou Gummbah niet zijn, als hij hiervan geen bloemlezing zou geven. Tot groot vermaak van het publiek komen de citaten als “Een lelijke homo heeft geen reet aan een mooie kont” aan bod. Gummbah doet waar hij goed in is: precies de goede verhalen uitkiezen om ze vervolgens met een monotone en cynische stem voor te lezen.

Als laatst komt The Horse Company hun tweede set spelen. Het eerste nummer zingen ze samen met Denvis. Van het tamme in het begin van de avond is niks meer te merken. Robuuster wordt er gespeeld. De rockende, dragende nummers krijgen nu wel vat op het publiek en er wordt genoten. Ik heb mij die avond serieus afgevraagd waarom ze niet eerder met zo’n set zijn gekomen.

Al met al een rommelige avond die niet goed aansloeg bij het publiek. Uitgeverij Carrera wil volgens mij de boeken aan de man brengen door middel van een spetterende show, maar er lijkt geen verband te zitten tussen de acts. Leon Verdonshot kon met zijn verhalen niet echt boeien, Denvis mistte de aansluiting bij het publiek, evenals Gerard Ekdom. An sich waren de verhalen erg leuk, maar in deze setting niet erg haalbaar. En dat is zonde. Het concept is namelijk erg leuk: Verhalen over muziek en haar bijverschijnselen, opgeluisterd door een goede band en dito artiest.
Wellicht dat mijn verwachtingen te hoog gespannen waren; of ik liep niet in het verkooptrucje van uitgeverij Carrera.