Op 30 November 1900 wordt het pand aan de Noorderhagen 12 officieel geopend. Een christelijke school zal 53 jaar lang gebruik maken van wat wij nu Atak noemen. In de jaren ’70 gaat het roer om: de Kokerjuffer vertoont er politiek getinte films en de eerste concerten worden er georganiseerd. Toen in 1983 de boel dicht moest vanwege de omstreden verkoop van softdrugs, vond het pand een nieuwe bestemming als poppodium. Aan deze lange geschiedenis kwam donderdagavond een eind, Atak neemt binnenkort zijn intrek in het nieuwe Muziekkwartier. Bolt Thrower komt op gepaste wijze afscheid nemen van het 108-jarige gebouw met een avond vol chaos en snoeiharde metal. Atak stroomt voor de laatste keer vol met langharig tuygh met de Wacken-modder nog aan de kistjes. De sfeer zit er al meteen goed in. Niet alleen Nederland komt afscheid nemen van Atak, er zijn ook veel Duitsers en andere Europeanen. Het voorprogramma bestaat uit twee bands, Cone of Silence en Fallen Saints. Cone of Silence staat voor het eerst op de planken en ze doen het erg goed. Als eerste band weten ze de zaal lekker gevuld te krijgen en ze geven een lekker strak optreden. Fallen Saints is muzikaal iets minder, maar maakt er een echte show van. Zodra Bolt Thrower het podium bestijgt, barst er een waar sloopoffensief los. Zelfs het balkon moet het ontgelden, werkelijk alles blijkt geschikt om op te klimmen en vanaf te springen. De heren en dame van Bolt Thrower zien er dan ook zeer geamuseerd uit en ze zetten een fenomenaal optreden neer. Wat de avond zo bijzonder maakt, is niet de muur van Marshalls of de geweldige lichtshow. Het is de sfeer in combinatie met de gebrekkige airco, de steunpilaren die altijd voor je neus staan, het trapje voor het podium waar iedereen over struikelt en de logistieke onmogelijkheid om bij de bar te komen. Bolt Thrower heeft er een avond van gemaakt die Atak nog lang zal heugen. Ik ben benieuwd naar de housewarming in september…