Vanaf half acht begon de zaal zich langzaam te vullen met enthousiaste mensen, die speciaal voor Prove-It festival naar De Buze waren gekomen. De avond werd ingeluid door G-Dog een zeer getalenteerde rapper met een goede podiumpresentatie, en dat na drie optredens! G-Dog zorgde ervoor dat de zaal meteen al los ging en maakte het onmogelijk om weg te kijken van het podium. Wat het moeilijker maakte voor de tweede hiphop act van de avond MC Boy TMC om de aandacht goed vast te houden. Gelukkig sloeg hij zich er prima doorheen en met samples van o.a. 50 cent gecombineerd met Nederlandstalige teksten bleef het voor het publiek interessant om naar te luisteren. Hoe verder zijn show vorderde hoe meer MC Boy TMC zich bewuster werd van de zaal en het podium. De derde act van de avond was de band Non-Sense met de daarbij behorende aanhang. De zaal stond al vol voordat Non-Sense zich ook maar een weg had gebaand naar het podium. Non-Sense is nog jong moet dan ook nog veel leren. Het neemt niet weg dat het enthousiasme in de zaal goed te voelen was. Jammer was dat de band begon met een instrumentaal nummer, dit kan een risico zijn voor het overige publiek dat hun niet kende. Dit loste Non-Sense ook prima op door na hun opening meteen de beuk erin te gooien met rockende covers. Een leuke band om naar te kijken en naar te luisteren en op een festival als Prove-It was het ook zeer geschikt. De band The Last Stand maakte er een feest van, met hun beukende uitstraling en hun geweldige podiumpresentatie. Of te wel: Nederlandstalige teksten en blote buiken. De typische punkrock zoals het bedoeld is met daarbij een fantastische zanger. Na slechts een nummer gingen hun T-shirts al uit en de temperatuur in de zaal steeg. De meiden waren niet meer te houden. En de mannen sprongen erop los. The Day Before Tomorrow is de standaard rock bezetting van vier knappe jongens met allemaal een compleet eigen uitstraling. Wat meteen opvalt is de drummer die ondanks zijn jonge leeftijd zijn drumspel goed beheerst en een strak spel neerzet. Het is energievol, catchy en vooral een leuke live band. Aan podiumpresentatie moet nog wat gewerkt worden, maar dat zal allemaal goed komen. De band is enthousiast en maakte ondanks weinig podiumervaring geen opvallende fouten. Natuurlijk was hun afsluiting ‘Take My Hand’ iets waarop het publiek maar al te graag meebrult. Zanger Björn was er dan ook in geslaagd dit enthousiasme van het publiek over te nemen. En dan, het muzikale hoogtepunt van de avond, Daily Bread! Na een urendurende soundcheck, omdat de techniek wat moeite had met het neerzetten van deze band, kon de show beginnen. Bassist Chris zei voor aanvang van dit optreden: “Jongens, dit is het wachten waard.” En gelijk had hij! Het bewijs lag in alle nummers die ze speelden. Het is vernieuwend, muzikaal en een echte indie band. De muzikaliteit droop van het podium af, alle muzikanten beheersten hun instrument zo uniek goed, dat het moeilijk was om niet te bewegen en mee te springen. Een aanrader voor iedereen! Afsluiter van de bands was Rise Back Up. Een echte ‘’buze band’’ als het zo genoemd mag worden. Een hardcore band waarop iedereen zijn energie en agressie even de vrije loop kan laten gaan. Het echte Prove-it publiek lijkt hier echter wat ongeschikt voor, maar de liefhebbers bleven staan. Strakke band, melodieus en energiek. Om de avond helemaal goed af te sluiten kwam Nucliar Boy tot twee uur nog draaien, een waardige afsluiter zeker voor Prove-it. De muziek die dit keer werd gedraaid op Prove-It leek passender dan op de vorige edities en dat was voor de doelgroep een stuk aantrekkelijker om nog even te blijven hangen, tot de laatste treinen het publiek hopelijk weer veilig thuis zouden brengen.