Ondanks dat The Tommycats het afgelopen jaar al meerdere malen op diverse podia in Enschede hun kunsten vertoond hebben, maakten ze pas echt indruk tijdens hun optreden op het lente-offensief, Atak’s showcase van regionaal talent die elk seizoen met een nieuwe editie komt. Hun optreden verraste menig popliefhebber en kwam in de weken erna nog vaak ter sprake. Komend weekend zullen Kevin Stunnenberg Lugies (gitaar, zang, songwriting), Sem Christoffel (basgitaar) en zijn broer Luke Christoffel (drums) meedoen aan de voorronde van de Oogst van Overijssel 2006. Samen met deze jonge band (respectievelijk 18, 16 en 14 jaar oud) kijken we even terug en vooruit. Ondanks dat de bandleden elke dag hetzelfde schoolgebouw bezoeken, kruisten hun muzikale wegen zich zo’n anderhalf jaar geleden op de Enschedese muziekschool. TC: ‘We hebben allemaal de opleiding bandcoaching gevolgd aan de muziekschool. Toen Sem en Luke van plan waren om de muziekschool te verlaten werd Kevin aan het clubje toegevoegd en zijn we nog wat langer doorgegaan, maar het was al snel duidelijk dat we daar met name via de lessen van de pop en rock school niet zo heel veel meer konden leren’. In deze betrekkelijk korte tijd stonden ze op diverse podia, onder andere op het Enschede Muziek Festival en in Metropool en Atak. TC: ‘Het optreden van afgelopen donderdag in de Grote Kerk tijdens het AKI-festival was wel het hoogtepunt. We stonden daar op hetzelfde podium als Babylon Circus. Het was dan misschien wel niet op dezelfde dag, maar het was wel hetzelfde podium! Daarnaast hebben we onlangs ook voor Radio Enschede opgetreden, bij het programma Podiumzweet, wat erg leuk was.’ The Tommycats werden voor de Oogst van Overijssel geselecteerd naar aanleiding van de door hen ingezonden demo. TC: ‘Een tijdje geleden speelden we in Hengelo in Metropool. Dit was een aardig goeie gig die opgenomen werd door Maz Morsink van Studio Metro. We hebben absoluut nog geen geld om een hele CD op te nemen, dus hebben we bij een vriend in zijn studio ook nog een paar nummers opgenomen, die niet helemaal geweldig klinken, maar we hebben ze samen met de livetracks van Metropool op deze demo gezet’. Met de deelname aan de Oogst hebben Kevin, Luke en Sem maar 1 doel voor ogen. TC: ‘Winnen! We gaan gewoon rocken en zien wel waar we uitkomen. We willen wel echt verder komen’. Een van de leukste herinnering bewaart de band aan het Kerstbal op school van het afgelopen jaar. TC: ‘We speelden in de lerarenkamer waar geen podium is, gewoon op de grond, in totaal zo’n vijf uur. Een set voor de onderbouw en een set voor de bovenbouw. Het was er heel gezellig. Toen we eigenlijk moesten stoppen deden we nog een keer Dancing In The Rain, een van onze favorieten die ook erg goed ligt bij het publiek, en toen we het nummer inzetten begon echt de hele zaal mee te zingen, dat was wel even kippevel. Daarnaast hebben we ook een keer andere muzikanten moeten begeleiden die ook wat meer met muziek wilden gaan doen. Aan het einde van deze dag mochten we zelf ook nog spelen, en iedereen die meegespeeld had mocht ook mee het podium op. Op den duur was het een aardige chaos en werden de gordijnen van het podium dicht gegooid, Sem en Kevin speelden nog gewoon door voor het gordijn, en Luke bleef vanachter het gordijn lekker doordrummen. Het was een lekkere chaos, waarbij een lerares nog geprobeerd heeft om hem zijn drumstokken af te pakken!’ Mochten The Tommycats de Oogst van Overijssel gaan winnen dan is het in elk geval al wel duidelijk wat daar de oorzaak van is. TC: ‘Als we winnen komt dat omdat we een hele nieuwe stijl brengen. En onze muziek raakt mensen. Je hoort op zo’n dag als vandaag (Koninginnefestival Enschede) veel goeie bands, maar het spreekt ons allemaal niet zo aan. Het heeft geen gevoel. Veel bands die je ziet zijn wel leuk, maar voegen niets nieuws toe. Bij ons krijg je een nieuwe sound. En de teksten gaan ook echt ergens over, over onderwerpen die niet vaak ter sprake gebracht worden’. Het uiteindelijke doel van de band: TC: ‘Knetterhard doorbreken, en gewoon rocken. We willen een nieuwe scene, een nieuwe jeugdcultuur, en als over 50 jaar de Arrow Classic Rock nog bestaat willen we dat daar allemaal katjes (Tommycats) staan, in plaats van een standbeeld van Freddy Mercury!’